Bijkomend voordeel als je kampioen wordt, is dat je het volgende seizoen met startnummer één mag rijden. Lewis Hamilton geniet die eer in 2009 en is daar maar wat blij mee. ,,Dat is het coolste dat ik ooit heb meegemaakt.”Stukje bij beetje groeit bij Hamilton het besef dat hij écht kampioen is geworden afgelopen zondag in Interlagos. Toch leek hij op het moment dat het eenmaal zover was niet echt te beseffen wat hij had gepresteerd.

Niet zo gek ook, voor wie bekend is met de manier waarop hij de titel won. Het is dat Hamilton zich in de laatste bocht voor de Toyota van Timo Glock wurmde, anders had niet hij maar Felipe Massa zijn eerste titel gewonnen.

,,Ik moet er telkens aan denken: wow, ik ben kampioen! Het voelt goed. Geweldig zelfs. In geen miljoen jaar had ik kunnen bedenken dat ik dit zou bereiken en waarschijnlijk is dat de reden dat het voelt alsof ik droom”, zegt Hamilton in gesprek met Autosport.

,,Gelukkig ben ik nu verlost van dat akelige startnummer 22 waar ik het hele jaar mee heb moeten rijden. Dat vond ik maar niks. Vanaf nu rijd ik met nummer één. Dat is het coolste ooit!”

Wie in een boek had opgeschreven dat Hamilton in de laatste bocht ten koste van Massa kampioen zou worden, zou ongetwijfeld zijn weggehoond ‘omdat het toch nooit zo gaat’. En ook in B-films vindt de beslissing altijd pas op het laatste moment plaats, maar als het écht zo gebeurt blijkt dat toch een superspannende ontknoping.

Zo heeft Hamilton, met zijn 23 jaar de jongste kampioen uit de geschiedenis, het zelf ook beleefd. ,,Ik wist precies hoe de situatie in elkaar zat. Het enige dat ik niet zeker wist was of Felipe op kop reed, dus dat nam ik maar aan en ik focuste me op het veroveren van de vijfde positie.”

Hij vervolgt: ,,Ik reed vierde en er leek geen vuiltje aan de lucht, moest alleen de race nog finishen en verder geen gekke dingen doen. Tegen het einde van mijn run richtte ik me op het verdedigen van mijn positie ten opzichte van Sebastian Vettel, maar toen begon het opnieuw te regenen en had ik minder downforce dan de mensen om me heen.”

Uit alle macht probeert de McLaren-coureur Vettel achter zich te houden. Dat is van groot belang omdat hij inmiddels is gewisseld naar intermediates. Glock niet en daardoor ligt Hamilton op de vijfde plek. Onder zware druk. ,,Nadat Vettel me inhaalde, was er niets meer dat ik kon doen.”

,,Ik deed steeds harder mijn best om toch bij hem in de buurt te komen en moest risico’s nemen. Ik wist dat ik op de zesde positie lag en dus een punt tekort zou komen. Zelfs toen ik over de finish kwam, was ik me nog nergens van bewust.”

,,Ik dacht alleen maar: ik moet Vettel inhalen. Verder heb je geen tijd om je gedachten te laten afdwalen. Ook niet te denken dat de titel verspeeld is. Ik moest zo snel mogelijk alles op alles zetten omdat ik nog maar twee ronden de tijd had. Ik kwam in de buurt, maar er waren nog maar een paar bochten te gaan en ik was niet dichtbij genoeg.”

,,Mijn achterbanden waren eraan, maar toen werd me, ik denk dat ik in bocht tien reed, verteld dat ik snel dichterbij kwam ten opzichte van Glock, die nog op slicks reed. Er waren nog twee bochten te gaan en ik had geen idee of ik dichtbij genoeg was. Na bocht elf zag ik dat Vettel hem passeerde en ik probeerde binnendoor hetzelfde te doen.”

Dat lukte en Hamilton hoefde nog slechts één keer het gaspedaal tot de bodem in te trappen om enkele seconden later als vijfde, en dus als kampioen, te worden afgevlagd. ,,Op dat punt werd ik overvallen door een zekere vorm van rust. Ik had verwacht dat het team op de radio zou komen en luid jubelend iets zou roepen van: woohoo, je wint de titel! Maar dat deden ze niet! Sloeg toch de paniek nog even toe.”

KVN