Na afloop van het seizoen neemt de Formule 1-webredactie alle teams en hun prestaties nog één keer onder de loep. Wie deed het beter dan verwacht en wie viel er tegen? Vandaag het laagst geklasseerde team, de nummer tien: Sauber.

Tiende in 2016, tiende in 2017. Vorig jaar wist Sauber Manor nog achter zich te houden, maar na het wegvallen van dat team is Sauber hekkensluiter. Vooraf had de Zwitserse renstal nog volop ambities. 2017 zou, ondanks een één jaar oude Ferrari-motor, het seizoen worden waarin het de aansluiting met de middenmoot terug zou vinden. Het tegendeel bleek waar en 2017 veranderde al snel in wat Sauber vooraf juist niet wilde dat het zou zijn: een tussenjaar.

Kaltenborn verdween nog voor het seizoen halverwege was van het toneel.

Zo verdween teambaas Monisha Kaltenborn in juni van het toneel en werd Frédéric Vasseur pas na lang onderhandelen als vervanger aangesteld. Zijn eerste beslissingen lichtten een tipje van de sluier op aangaande Kaltenborns verrassende exit, na een ‘verschil van visie’. De door Kaltenborn beklonken Honda-motordeal werd vrijwel direct verbroken, de samenwerking met Ferrari werd verlengd. Sauber gaat vanaf 2018 weer met up-to-date Ferrari-motoren rijden en neemt Ferrari-pupil Charles Leclerc in dienst, maar wordt ook weer geen volwaardig B-team.

Coureurskwestie
Voor coureurs Pascal Wehrlein en Marcus Ericsson was ruim voor het eind van 2017 al duidelijk dat minstens één van de twee het veld zou moeten ruimen. Wehrlein won de kwalificatiestrijd en scoorde alle vijf punten die op Saubers conto staan, dankzij een snaarstrakke rit naar de achtste plek in Spanje en een tiende plaats in de knotsgekke race in Azerbeidjzan.

Invaller Giovinazzi schreef in China twee Saubers af.

Toch is het Ericsson die mag blijven. De keuze ging ook niet eens tussen Mercedes-protegé Wehrlein en Ericsson, maar tussen Ericsson en Antonio Giovinazzi, de Ferrari-protegé die eerder in 2017 twee races reed als vervanger van de geblesseerde Wehrlein. Het werd Ericsson die, zo moet worden gezegd, ook weer niet totaal werd weggezet door Wehrlein. De Duitser won op punten, maar het kwalificatieverschil was, naar het gemiddelde gekeken, klein. In de tien races waarin ze allebei de finish haalden, zat Wehrlein maar zes keer voor Ericsson.

Zeker in de tweede seizoenshelft bood Ericsson, die banden heeft met Sauber-eigenaar Longbow Finance, meer tegenstand. Toch bleef Wehrleins puntenfinish in Bakoe het laatste geval van een zeldzame kans verzilveren. Want hoewel in vier van de eerste vijf raceweekends minstens één Sauber Q2 haalde, was het daarna grotendeels gedaan met de competitiviteit. In Monaco en Hongarije gebrachte updates bleken misstappen en Sauber verloor steeds meer terrein in de ontwikkelingswedloop.

Ericsson viel een aantal keer door eigen fout uit.

Positivisme
Toch is er voorzichtig reden positief te zijn. Zo wist Sauber in de laatste vier races weer aansluiting met de staart van het middenveld te vinden, al hielp het dat Haas en Toro Rosso toen ook opvallend steken lieten vallen. Vooral hoopgevend is, zoals het een tussenjaar beaamt, hetgeen dat achter de schermen is gebeurd. Met de Ferrari-deal, de komst van toptalent Leclerc en natuurlijk Alfa Romeo als titelsponsor.

De tijd van louter overleven lijkt voorbij, met Longbow Finance dat Vasseur een gedegen budget heeft beloofd. Aan de infrastructuur heeft het nooit gelegen, dus nu het personeelsbestand kan worden uitgebreid en de dubbeltjes – want dat is qua budget nog wel de orde van grootte waar Sauber mee werkt – niet meer drie keer omgedraaid hoeven te worden, is het tijd de weg terug omhoog eindelijk écht in de slaan.

Eindoordeel Sauber: 5