Op het randje van de jaarwisseling neemt de Formule 1-webredactie alle teams nog één keer onder de loep. Welke teams vielen in positieve zin op en welke teams presteerden onder de maat? Vandaag de nummer 7 in het kampioenschap: Toro Rosso.

Voor aanvang van Toro Rosso’s elfde seizoen in de Formule 1 geeft teambaas Franz Tost aan dat het in 2016 Force India wil verslaan. Een ambitieus doel, zo weet de Oostenrijker. Té ambitieus, zo is inmiddels gebleken. Force India legt na 21 races beslag op de vierde plaats in het wk. Toro Rosso staat daar met P7 liefst drie plaatsen achter.

Onwetend over wat het verdere seizoen zal brengen, gaat ook Max Verstappen na de openingsrace in Australië mee in het enthousiasme: “We kunnen het derde team worden”, roept de man die na vier races naar Red Bull zal vertrekken. Dat is in de openingsfase van het seizoen misschien zo, maar in met name de tweede seizoenshelft valt Toro Rosso terug tot achterin de middenmoot.

De reden van de neergang is echter makkelijk aan te wijzen. Toro Rosso rijdt immers met de Ferrari-krachtbron uit 2015 die in het begin weliswaar prima mee kan komen, maar die zonder enige vorm van ontwikkeling de concurrentie niet bij kan benen.

Sainz vs. Kvyat vs. Verstappen
Dat Carlos Sainz met twee zesde plaatsen in de laatste vier racen toch nog weet te stunten met de STR11, zegt meer over de rijderskwaliteiten van Sainz dan over de snelheid van de auto. De Spanjaard lijkt na het vertrek van Verstappen naar Red Bull verlost van de druk die het hebben van Nederlander als teamgenoot met zich meebrengt.

De Spanjaard meent overigens dat hij minstens zoveel aanspraak maakt op het Red Bull-zitje, maar in plaats daarvan wordt hij de onbetwiste kopman van Toro Rosso. Misschien niet op papier, maar wel degelijk in de praktijk.

Max Verstappen droeg aan het begin van het seizoen bij aan de vliegende start van Toro Rosso.

Waar Sainz na de interne rijderswissel nog 42 punten scoort, mag Daniil Kvyat namelijk nog maar vier puntjes op zijn cv bijschrijven. De Rus heeft het moeilijk met de degradatie van Red Bull naar Toro Rosso en wijt de tegenvallende prestaties aan een opeenstapeling van stress.

De zomerbreak komt voor hem eerder te laat dan te vroeg en hoewel hij daarna verklaart de rust weer gevonden te hebben, verbeteren de resultaten niet. Enkel in Singapore stijgt hij boven zichzelf uit en haalt hij zijn gram door Max Verstappen, de man die zijn stoeltje bij Red Bull afpakte, twee stints lang achter zich te houden. Na afloop van de race waarin hij de negende plaats opeist, stelt het plezier in het racen weer terug te hebben gevonden.

Al moet al moeten we concluderen dat het niet het jaar was van Toro Rosso. De Italiaanse formatie trad in de openingsraces met Verstappen en Sainz aan als de sensatie van het nieuwe jaar, maar liet naarmate het seizoen vorderde zien hoe belangrijk het is om alle componenten van je auto door te kunnen ontwikkelen. Het team maakte een vrije val naar de zevende plaats in kampioenschap.

Straks in maart
In 2017 zegt Toro Rosso die achilleshiel van 2016 echter alweer vaarwel. De gedateerde Ferrari-krachtbron maakt plaats voor een fonkelnieuw exemplaar van Renault. Waar er op motorisch gebied dus het nodige verandert, blijft de rijdersbezetting opvallend genoeg onveranderd. Carlos Sainz was altijd wel een zekerheidje mits hij niet naar een ander team zou vertrekken, maar het aanblijven van Daniil Kvyat mag na een flets optreden in 2016 opvallend genoemd worden.

De Rus profiteert daarbij van het feit dat er volgens de Red Bull-bobo’s weinig coureurs uit het opleidingsprogramma écht imponeren. Iemand als Pierre Gasly zal dan ook nog minimaal een jaar op zijn Formule 1-debuut wachten. Als het überhaupt al zover komt, want als er iets in 2016 is aangetoond, is het wel dat Red Bull en Toro Rosso er een grillig beleid op na houden voor wat betreft de rijdersbezetting.

Eindoordeel Toro Rosso: 6,5