Je komt hem werkelijk overal tegen. Dat begint al wanneer je de internationale luchthaven Guarulhos verlaat. De toegangsweg er naartoe in São Paulo is, zo blijkt op de verkeersborden, naar hem vernoemd. Bijna een kwart eeuw na zijn fatale ongeluk op Imola leeft Ayrton Senna da Silva in zijn geboortestad nog altijd prominent voort.

Hij geniet er een welhaast goddelijke status. São Paulo heeft een van zijn beroemdste inwoners en meest geliefde zoon overal in de stad een monumentaal eerbetoon gegeven. Want wat draagt er eigenlijk niet de naam van Ayrton Senna, de coureur waarvan Brazilianen vorig jaar na afloop van de historische regenrace op Interlagos beweerden in Max Verstappen zijn evenbeeld te hebben gezien? Scholen, garages, winkels, sporthallen en zelfs een metrostation zijn naar de racelegende vernoemd. Je kunt hem gewoon niet missen. Onmogelijk.

Twee jaar geleden bezocht ik met Formule 1’s huisfotograaf Peter van Egmond het graf van Senna. Met de huurauto tuften we naar het Cemitério do Morumbi, een serene groene oase in een glooiend landschap. Het was druilerig weer, de begraafplaats zo goed als verlaten. De dames bij de entree wisten meteen voor wie we kwamen en wezen ons de weg. Het graf is van zeldzaam schone simpelheid. Zo’n grote man, zo’n eenvoudig gedenkteken. De steen draagt slechts zijn naam, zijn geboorte- en sterfdatum en de bijbeltekst ‘Niets kan mij scheiden van de liefde van God’. Zo wil je je grote, oneindige slaap slapen.

Michael Schumacher (‘hoe gaat het eigenlijk met hem?’) bekende ooit dat hij voorafgaand aan de Braziliaanse GP steevast het graf van zijn oude rivaal bezocht. Lewis Hamilton noemt Senna nog steeds zijn belangrijkste bron van inspiratie. En als je Rubens Barrichello in een emotionele bui treft, wellen de tranen nog altijd op wanneer zijn idool ter sprake komt.

Op 1 mei, Senna’s sterfdag, loopt het Cemitério do Morumbi jaarlijks nog steeds redelijk vol. Vooral voor Japanners schijnt het een waar bedevaartsoord te zijn. Verder valt het, zo verklapte een van de medewerksters op de begraafplaats, wel mee met de drukte. De familie komt wel eens langs, soms leggen fans bloemen neer bij Senna’s laatste halte.

Benieuwd of een van zijn collega’s er dit jaar een tussenstop zal gaan maken.