Biografie Fernando Alonso

Fernando Alonso behoeft nauwelijks enige introductie. De veertigplusser staat na drie decennia in vrijwel elk top tien lijstje van de Formule 1.

Alonso – op 29 juli 1981 in Oviedo geboren – begint zijn F1-carrière in 2001 bij het bescheiden Minardi, waar hij zich al gauw in de kijker rijdt van Renault-teambaas Flavio Briatore. De flamboyante Italiaan geeft Alonso voor 2002 een rol als testcoureur, maar in 2003 mag hij echt aan de bak. Direct in zijn eerste seizoen bij het competitieve Franse team scoort de jongeling twee poles. In Hongarije wordt Alonso de jongste coureur aller tijden die een Grand Prix wint. Die titel wordt overigens enkele jaren later eerst door Sebastian Vetttel en daarna door Max Verstappen overgenomen.

Succesjaren Renault en overstap naar McLaren

In 2004 zijn Michael Schumacher en Ferrari nog een maatje te groot voor Alonso en Renault, maar in 2005 (en in 2006) doorbreekt het Spaans-Franse tandem de hegemonie van de Duitser. Alonso wordt in 2005 de tot dan toe jongste wereldkampioen ooit en prolongeert een jaar later zijn titel. Aan het einde van 2006 verlaat hij Renault voor een nieuw avontuur naar McLaren. Hij moet daar de strijd aangaan met rookie Lewis Hamilton, een strijd die Alonso verliest. Het botert niet tussen de twee coureurs en aan het einde van 2007 keert Alonso terug naar Renault. Bij die stal kan hij de successen van weleer niet evenaren en een vertrek blijft dan ook niet lang uit. In 2010 strijkt Alonso neer bij Ferrari, maar ook daar blijft een nieuwe titel uit. Drie keer een tweede plaats in het kampioenschap – achter Vettel en Red Bull – is het hoogst haalbare.

Fernando Alonso, wereldkampioen Formule 1 2005 (Getty Images)

Na vijf seizoenen Maranello besluit Alonso in 2015 in te gaan op een nieuwe uitnodiging van McLaren. Hamilton is inmiddels overgestapt naar Mercedes en dat biedt Alonso alle ruimte om het team naar zijn hand te zetten. Dat gebeurt echter niet. Het huwelijk tussen McLaren en motorleverancier Honda blijkt geen succes, iets wat nadrukkelijk tot uiting komt als Alonso de krachtbron een “GP2 engine” noemt.

Sabbatical

Eind 2018 – na vier seizoenen in de achterhoede – is Alonso er zo klaar mee dat hij een sabbatical aankondigt. De Spanjaard wil het plezier in het autoracen weer terugkrijgen en doet onder meer mee aan de 24 Uur van Le Mans (die hij met Toyota twee keer wint), de Indianapolis 500 en de Dakar Rally.

In 2021 keert Alonso terug in de Formule 1, op het oude Franse nest dat niet meer Renault heet, maar inmiddels door het leven gaat als Alpine. Het doel is om vanaf 2022 – bij de introductie van de nieuwe generatie F1-wagens – mee te dingen naar een derde wereldtitel, maar het team en Alonso gaan eind 2022 weer uit elkaar. Alpine wil Alonso slechts voor één jaar extra vastleggen, terwijl de Spanjaard een langdurige verbintenis wil. Hij vindt een luisterend oor bij Aston Martin-eigenaar Lawrence Stroll die in hem de ideale vervanger voor Sebastian Vettel.