Een 24 uur lange sprintrace, dat was Le Mans 2019 wat betreft Jeroen Bleekemolen. De Nederlander zegevierde samen met Ben Keating en Felipe Fraca in de GTE AM-klasse maar de winst kwam twee uur voor het einde nog in gevaar. “Tegen het einde van de race stond de organisatie ineens in de pitbox, we moesten onze neus laten vervangen.” 

De neus van de Ford GT was beschadigd geraakt en het team werd tot grote frustratie van Bleekemolen gedwongen de auto naar binnen te halen. “Dat kwam als een totale verrassing. We hadden wat schade nadat we iets geraakt dat op de baan hadden. We reden daar alleen al 20 uur mee rond, onze tegenstanders hadden misschien wel meer schade. Iedere auto heeft schade, daar hoort gewoon bij Le Mans. Er ligt zoveel troep op de weg.”

(Tekst gaat verder foto)

Het winnende trio: Ben Keating, Jeroen Bleekemolen en Felipe Fraga. Foto: Motorsports Images

Op het moment van de interventie door de wedstrijdleiding stond Bleekemolen in de pits met lede ogen toe te kijken. “Het was een drama, ik zag echt de overwinning door onze vingers glippen. We reden bijna de hele race op kop en dan pakken ze ons die overwinning af voor zoiets knulligs. Dat was frustrerend. Het team van Ganassi heeft ons gelukkig enorm geholpen bij de wissel, we namen het zekere voor het onzekere en hebben hen om hulp gevraagd.”

Lees ook: 24 uur van Le Mans: Tung op podium, zege Bleekemolen en Alonso zwaait af met winst

De wissel kostte het team een minuut maar daarmee was het leed niet geleden, Bleekemolens teamgenoot Ben Keating reed met lichte wheelspin weg uit de pitbox. “Dat mag officieel niet. Iedereen doet het en dat wordt dan door de vingers gezien maar wij hadden de organisatie in de pitbox  en ze stonden er bovenop. We kregen een stop-and-go en dat kostte nog eens 35 seconden.”

Foto: Motorsports Images

Bleekemolen moest de Ford GT in het laatste uur naar huis rijden. “We hadden anderhalve ronde voorsprong, dat is niet heel veel maar op dat moment was het een relaxte marge. We hadden niet echt geluk met safety cars en dus de neuswissel en de straf. Ik kwam uiteindelijk met een paar seconden voorsprong op de concurrent de baan op. Daar zat Jörg Borgmeister achter het stuur en dat is ook een echte vechter. Toen ik de pits uit kwam, zag ik ‘m in de spiegels. Ik vroeg het team: ‘Is dat hem?’ en dat was dus zo. Dan weet je, als dit nog een 1 tegen 1 gevecht wordt… Daar zit je echt niet op te wachten.”

“Ik moet nu wel even herstellen, dit was een aardige slijtageslag. Le Mans is echt veranderd, het veld zit heel dicht bij elkaar. Auto’s gaan nauwelijks meer kapot, dat zorgt er voor dat het heel close blijft. Je moet echt van begin tot einde je best doen en vol gas gaan.” Volgende week wacht al de volgende lange afstandsrace voor Bleekemolen: “24 uur op de Nürburgring. Nu zit ik er nog niet op te wachten maar dat komt straks wel weer. Dat is net als Le Mans, Daytona, Spa en Sebring een echte klassieker. Daar wil je bij zijn.”