Het leek een uitstervend ras, maar met de komst van de nieuwe teams keert het fenomeen weer terug: ‘Paydrivers in de F1’. Formule1.nl presenteert de opvallendste coureurs die betaalden voor hun stoeltje. Vaak waren ze onbezonnen en talentloos. Dat kan niet worden gezegd van Pedro Diniz.

Diniz hoefde zich vanaf het moment dat hij geboren werd, op 22 mei 1970, geen zorgen te maken over geld of het maken van een carrière. Als zoon van de grootste supermarkthouder in Brazilië, de miljardair Abílio Diniz, kon hij doen en laten wat hij wilde.

En dus werd hij een racecoureur. Eerst in Brazilië, later in Groot-Brittannië. Ondanks matige resultaten in de Formule 3 en Formule 3000 volgde in 1994 de overstap richting de Formule 1. Met dank aan papa Diniz. Aan geld was immers geen gebrek en leveranciers van de winkelketen van Diniz betaalden graag mee om de Formule 1-droom van zoonlief waar te maken. In ruil voor betere plaatsen in de winkelschappen, dat natuurlijk wel.

Debuut

Zo geschiedde het dat Pedro Paulo Diniz op 26 maart1995 in zijn geboortestad Sao Paolo zijn Formule 1-debuut maakte voor het nietige Forti, het team waarvoor Diniz in de F3000 ook al uitkwam. Het Formule 1-avontuur van Forti was alleen gedoemd om te mislukken. Diniz en teamgenoot Roberto Moreno konden geen deuk in een pakje boter rijden in de veredelde F3000-auto.

Het was wel opmerkelijk dat Diniz soms doodleuk sneller was dan zijn veel gelouterde team- en landgenoot Moreno. In zijn eerste drie Grands Prix eindigde Diniz al voor de elf jaar oudere Moreno. Ook daarna bleef Diniz verbazen met solide prestaties. Hij was misschien niet bloedsnel, maar maakte in zijn debuutseizoen weinig fouten en finishte races doorgaans als zijn Forti hem niet in de steek liet.

Ontwikkeling

Tom Walkinshaw haalde Diniz eerst naar Ligier en bracht hem vervolgens mee naar Arrows om het salaris van Damon Hill te kunnen betalen. De Braziliaan stond in de schaduw van zijn teamgenoten, maar presteerde niet onverdienstelijk. Tussen de uitvalbeurten door sprokkelde hij WK-punten bijeen. Het viel ook Peter Sauber op dat Diniz – naast een flinke pot geld –een gezonde dosis racetalent met zich meebracht. De Zwitser legde hem vast voor 1999. In dat seizoen kwam hij slechts viermaal aan de finish, maar scoorde hij wel driemaal een WK-punt.

Dieptepunt

Waar men vooral aan moet denken als het over Diniz gaat, is zijn gruwelijke crash na de start van de Grand Prix van Europa op de Nürburgring. Alexander Wurz moest in de eerste chicane rigoureus uitwijken voor Damon Hill, waarbij vervolgens Diniz werd gelanceerd. Hij sloeg meerdere keren over de kop en eindigde ondersteboven in grindbak.

De rolbeugel van Diniz’ Sauber bleek tijdens het ongeluk te zijn afgebroken. Juist het onderdeel dat een coureur moet beschermen bij een koprol. Even werd het ergste gevreesd, maar Diniz kon ongeschonden uitstappen. In tegenstelling tot de Nederlandse Formule 3-coureur Wouter van Eeuwijk. Een paar weken voor Diniz’ ongeluk overkwam Van Eeuwijk ongeveer hetzelfde. Ook zijn rolbeugel brak af, waardoor Van Eeuwijk zijn nek brak. Diniz had geluk bij zijn eigen crash. Dat bewees zijn helm: het zat onder de krassen, kleine scheurtjes en modder. Diniz stond de volgende race in Maleisië gewoon weer aan de start.

Einde F1-carrière

Het volgende seizoen reed de Braziliaan opnieuw voor Sauber. Het zou zijn laatste seizoen in de Formule 1 worden. Diniz scoorde geen enkel punt en vond in 2001 geen zitje. Zijn familie nam een aandeel van 40 procent in het F1-team van Prost, waar Diniz zelf in de teamleiding plaatsnam.

Het was de laatste activiteit van Diniz in de koningsklasse van de autosport. Zijn familie deed eind dat jaar de aandelen wegens een geschil al weer van de hand. Diniz besloot hierop terug te gaan naar Brazilië om de Formule Renault in Zuid-Amerika te promoten.

Conclusie

Diniz kan worden bestempeld als een van de beste, zoniet dé beste paydriver die de Formule 1 ooit heeft gekend. In de zes seizoenen dat de Braziliaan in de koningsklasse van de autosport rondreed pakte hij tien punten. Bovendien maakte Diniz nooit de hopeloze fouten die coureurs als Ricardo Rosset en Taki Inoue (die later aan bod komen) maakten.

Diniz was een degelijke coureur en een prima secondant van een snelle, eerste coureur. Zo waren er in 1999 zelfs even geruchten dat de Braziliaan voor Ferrari ging rijden. Het was geen schande dat uiteindelijk Rubens Barrichello werd verkozen boven Diniz: de geruchten alleen gaven al aan dat Diniz een gewaardeerde, solide coureur was.