De manier waarop Raikkonens zege vandaag tot stand kwam doet denken aan de Grand Prix van België in 1995. Michael Schumacher won toen na regen in de kwalificatie en een gevecht op het randje met Damon Hill vanaf P16 toch de race. ’The Iceman’ verrichtte vandaag ook een kunststukje, door vanaf startplaats zeventien te zegevieren. Raikkonen lag al even aan de leiding, maar moest toen nog naar binnen, daardoor kwam Fisichella weer aan de kop terecht. In de laatste ronde slaagde de Fin er alsnog in zijn opponent terug te verwijzen. Na drie onvruchtbare pogingen, is de McLaren-coureur er nu toch in geslaagd ondanks een ongeplande motorwissel te winnen.

,,Ik heb wel eens eenvoudigere zeges behaald. Vanaf het begin heb ik er voor moeten vechten, het was geweldig!" Geheel probleemloos verliep zijn middag niet, zo raakte hij teamgenoot Juan Pablo Montoya in de openingsfase. ,,Het was nogal druk in de eerste bochten, Juan Pablo raakte mijn achterwiel. Gelukkig was er geen schade. Dat ik de chicane niet haalde in de eerste ronde had daar verder niks mee te maken."

Raikkonens progressie door het veld werd tevens gehinderd door een ’te korte’ zevende versnelling. Daardoor had hij niet de beschikking over de juiste hoeveelheid toeren, omdat dit gelimiteerd werd. ,,We hadden inderdaad een klein probleem, waardoor ik steeds net niet het onderste uit de kan kon halen. Omdat de auto steeds beter bleef worden kon ik me toch terugvechten. Vlak voor mijn laatste pitstop kon ik wat uitlopen, daar heb ik het achteraf gezien gewonnen."

Het hoogtepunt van de race liet 52 ronden op zich wachten. Niet dat de race saai was, integendeel zelfs. Maar de inhaalactie van Raikkonen was, met de inhaalrace in het achterhoofd, van ongekende klasse. ,,Ik wist dat ik in de laatste ronde misschien een kans zou krijgen op het rechte stuk. Opnieuw had ik niet het volledige vermogen tot mijn beschikking, maar toch lukte het."

KVN