Tegenstrijdige gevoelens bij Ferrari en Renault
Ronde 37 van de Grand Prix van Japan heeft waarschijnlijk de beslissing in het WK gebracht. Michael Schumacher viel uit met een rokende motor en Fernando Alonso won daarna de race, het leverde genoeg gespreksstof op voor de hoofdrolspelers. ’Il motore tradisce Schumi’, dat is wat de website van de Gazzetta dello Sport met gevoel voor drama kopte na afloop van de race in Suzuka. Schumachers uitvalbeurt deed denken aan de beslissing van het kampioenschap in 1998, op hetzelfde Japanse circuit. Schumacher moest achteraan starten na een probleem bij de start. Hij zette de achtervolging in, maar na een klapband in de eerste bocht moest hij zich gewonnen geven.
Na afloop stond de Duitser Mika Hakkinen op te wachten om hem als eerste te feliciteren met zijn eerste wereldtitel. Zo ver kwam het nu nog niet, maar de beelden waarop te zien was hoe Schumacher alle Ferrari-teamleden omhelsde en bedankte zullen eveneens niet snel vergeten worden. Sommigen stonden met hun tranen in hun ogen op toen de coureur terugkeerde bij het team.
,,Het leven bestaat uit ups en downs. Samen hebben we zoveel bereikt en na Canada geloofde niemand meer in onze kansen. Maar we hebben het kampioenschap tot bijna het laatste moment open gehouden. De coureurstitel is nu vergeven, ik wil niet hopen op een uitvalbeurt van Fernando”, vertelde de zevenvoudig kampioen.
Ferrari’s technisch-directeur Ross Brawn bleef na afloop nog strijdvaardig, ondanks de schier onmogelijke opgave die de Scuderia over twee weken te wachten staat. ,,Het is nog niet over, het kan nog gebeuren in Brazilië. Natuurlijk wordt het moeilijk, maar het kan nog wel”, zei de strateeg tegen ITV.
Bijna was het gelukt, bijna had ’Der Michael’ zondag echt de leiding in de titelstrijd overgenomen. Totdat Schumachers eerste ontplofte motor sinds Magny-Cours in 2000 een einde aan alle illusies maakte. ,,Afgaande op de data lijkt het inderdaad op een motorprobleem, maar dat moeten we nog uitzoeken. Dit is overduidelijk een hele grote teleurstelling voor ons. De race was misschien wat zwaarder dan we hadden verwacht, maar Michael had de situatie volgens mij alsnog volledig onder controle.”
Op het oog verloren Schumacher en Ferrari in Japan de titelstrijd, maar Brawn keek verder dan dat. ,,Ik denk dat we in deze positie verkeerden vanwege allerlei verschillende redenen”, nam hij het gehele seizoen in ogenschouw. ,,Onze start van het seizoen was niet goed. En Fernando blies in Monza zijn motor op, dus dat houdt elkaar in evenwicht.” Van opgeven wilde hij niks weten. ,,Hoe uitzichtloos de situatie ook is, Alonso is nog altijd niet officieel kampioen.”
Terwijl Ferrari met opgeheven hoofd de nederlaag incasseerde, was het even verderop groot feest bij Renault. 105 dagen had Alonso na zijn zege in Canada op een nieuwe overwinning moeten wachten. Met zijn helm en HANS-neksteun nog op kreeg Alonso in het parc fermé van zijn engineer Chris Hessey het Red Bulletin van Red Bull overhandigd. De headline: ’Under pressure: Alonso has it all do’. Het resultaat? Voldaan aan de doelstelling! Alonso kon het niet nalaten er even op te wijzen.
Waar Ferrari na 37 ronden even op de lip moest bijten, balde Alonso in de cockpit zijn vuist toen hij de rokende bolide van Schumacher passeerde. ,,Eerst, van veraf, dacht ik nog dat het een Spyker was. Ik dacht dat het een oranje auto was en wist niet dat er een rode wagen stond. Ik remde wat af en concentreerde me op het asfalt om niet te spinnen op de olie”, herinnerde de Spanjaard zich.
,,Ik was zo geconcentreerd dat ik pas doorhad dat het Michael was toen ik onder het viaduct doorreed. Toen deed ik zo (hij balt zijn vuist, red.) en daarna ging ik de boel sparen. Ieder resultaat was goed toen Michael uit was gevallen.”
Niet alleen bij Alonso (,,Dit was een cadeau van God.”) was de opluchting groot, ook aan de pitmuur kon een glimlach niet onderdrukt worden toen op de televisieschermen een langzaam rijdende Schumacher in beeld werd gebracht. ,,Mijn eerste reactie? Dat we over twee weken een zenuwslopende zondagmiddag tegemoet gaan”, verklaarde Pat Symonds tegenover onze Engelse medewerker Adam Cooper.
De eerste opgeblazen Ferrari-motor in de race van Schumacher in zes jaar tijd zorgde voor een teleurstelling bij zijn fans, dat zeker. Maar het zorgde ook voor een anti-climax, want volgens Symonds zat er een rechtstreeks duel tussen Schumacher en Alonso aan te komen in Suzuka. ,,In zijn middelste stint was Fernando een stuk sneller dan Michael en waarschijnlijk had hij aan kunnen sluiten”, vervolgt Symonds in de Monday Morning Debrief van Renault. ,,Maar de prestaties van de auto’s lagen ook weer niet mijlenver uiteen, dus of er echt een inhaalactie in had gezeten… Maar Michaels pech heeft ons van een klassiek duel in de slotronden van de race beroofd.”
Mathematisch is iedere zege tien punten waard, maar Renaults vreugde in Japan betekende meer dan dat. ,,Zeker weten. Sinds de race in Hongarije twee maanden geleden waren we telkens dichtbij de zege, maar het kwam er maar niet van”, merkte Symonds op in het persbericht van de Frans-Engelse renstal dat de titel ’Eén voor allen, alleen voor één’ droeg. ,,Deze zege smaakte zo zoet. Niet alleen omdat de timing precies goed is, maar ook omdat dit voelt als de beloning na alle teleurstellingen van de afgelopen twee maanden.”
KVN