Wet van de remmende voorsprong
Drie races te gaan, twee punten verschil. Dat is kort gezegd waar het de komende weken om gaat. In China kan Michael Schumacher komend weekend de leiding in het wereldkampioenschap overnemen van Fernando Alonso. Dan moet hij het wel beter doen dan de afgelopen twee jaar.
Want China en Schumacher, dat is de laatste jaren geen gelukkige combinatie gebleken. Ter illustratie: in 2004 stak Schumacher met kop en schouders boven de rest uit en won hij de titel met 34 punten voorsprong op Rubens Barrichello. Alleen, in China draaide zo’n beetje alles dat de tot dan toe onfeilbare Schumacher deed, op een faliekante mislukking uit. In de kwalificatie glibberde Schumacher al in de eerste bocht van de baan, waardoor hij achteraan moest starten en besloot dat vanuit de pitstraat te doen. Aanvankelijk pakte dat goed uit, maar toen kwam hij Christian Klien tegen. Schumacher kegelde de Oostenrijker van de baan, maar spinde even later door eigen schuld en verloor veel tijd. Vervolgens kwam hij Jacques Villeneuve – in een van zijn drie niet al te succesvolle optredens voor Renault – niet voorbij. Het werd allemaal nog erger toen Schumacher een lekke band kreeg en uiteindelijk kleurloos als twaalfde aan de finish kwam. Een zeldzame baaldag voor Schumacher, die na afloop vaststelde dat het wat hem betreft allemaal wel wat minder spectaculair had mogen zijn. Vreemd genoeg draaide de Grand Prix van China vorig jaar ook compleet in de soep voor Der Michael. Nu was 2005 toch al geen gelukkig jaar voor Ferrari, maar in Shanghai werd het foutenfestival van 2004 nog eens dunnetjes overgedaan. Schumacher mocht als zesde starten, maar zat in zijn formatieronde niet op te letten. Al spelevarend slingerde hij over de baan totdat Christijan Albers hem niet meer kon ontwijken. Twee auto’s aan gruzelementen, een reprimande voor Schumacher volgde en net als in 2004 moest de Duitser uit de pitstraat starten. Even later viel de onttroonde kampioen op een knullige manier uit door te spinnen terwijl het veld achter de safetycar reed. Schumacher mompelde nog niets over koude banden, maar maakte zich daarna rap uit de voeten. Hem zagen ze voorlopig niet meer bij de afhaalchinees. Het fabeltje dat Schumacher niet presteert als hij onder druk staat gaat in bovenstaande voorbeelden niet op. Immers: in 2004 was Schumacher in China al lang en breed kampioen, terwijl hij de titel vorig jaar al kwijt was. Tijd voor revanche dus. Ferrari moet zich ijzersterk voelen na de laatste race. ,,Het gaat goed de laatste races, maar we moeten Renault zeker niet onderschatten. Die fout zullen we niet maken”, stelt Schumacher, die toegeeft dat Shanghai niet zijn favoriete circuit is. ,,Ik heb hier niet zulke beste races gereden, maar ik neem aan dat het dit jaar toch wel beter zal gaan. Ik kijk uit naar de titelstrijd.” Uit het Renault-kamp komen vergelijkbare obligate vooruitblikken: ,,Het is moeilijk te voorspellen”, durft Fernando Alonso in een dolle bui wel te zeggen. ,,We hebben het hele jaar bovenaan gestaan en zo willen we het jaar ook eindigen. Dat wordt dus vooraan kwalificeren en de race winnen.” Maar als Renault aan de wet van de remmende voorsprong wil ontsnappen zal het de zaken toch anders moeten aanpakken. Sinds een paar weken heeft het team te maken met een fenomeen dat tot dusverre onbekend was in Enstone: materiaalpech. De altijd foutloos draaide Renault-motoren gaan sinds Monza, waar Fernando op het slechtst denkbare moment uitviel met een opgeblazen motor, aan de lopende band kapot. Vraagt het team in zijn pogingen om Ferrari voor te blijven wellicht teveel van het materiaal? Vragen genoeg dus, komend weekend in Shanghai. Dertig punten zijn er nog te verdelen en dus staat vast dat het een pittige strijd gaat worden. Daar hoeft wat ons betreft geen extra sambal bij.