,,Giedo was de snelste coureur op de baan”, sprak Masters-winnaar Paul di Resta mooie woorden over de man die het hem zo moeilijk maakte. Maar Giedo van der Garde kocht er niks voor, ondanks de tweede plek. ,,Als je van pole start wil je winnen, de tweede plaats is dan een teleurstelling.” De druk stond er op bij de Nederlandse Formule 3-coureur. Voor 31.000 toeschouwers mocht hij de race starten vanaf pole-position. En de wetenschap dat Van der Garde één van de, zo niet de belangrijkste Formule 3-race van het jaar kon winnen maakte het er voor de ASM-coureur niet makkelijker op. ,,Maar de zenuwen waren het probleem niet”, verklaarde hij na afloop tegenover FORMULE 1 RaceReport.

De koppeling wel. Waardoor het recente voorval op de Norisring, tussen de kwalificatie en de start van de race een veelvuldig aangehaald moment, zich bijna herhaalde. Alleen sloeg de Mercedes-motor dit keer niet af. ,,De afgelopen twee seizoenen had ik altijd de beste starts. Nu ben ik telkens als slechtste weg. Ik zat te kloten met de koppeling en had nog geluk dat de motor niet afsloeg. Daardoor viel ik van de eerste plek terug naar de derde. We moeten hier nu echt een oplossing voor zoeken, want ik heb veel te veel moeite met de starts.”

Met de snelheid zat het daarna wel goed, vooral op het lange rechte stuk ging Van der Garde erg hard. Sneller dan Sebastien Buemi, die hij na enkele ronden uitremde in de Tarzanbocht, en later liep hij ook telkens in op de leidende Di Resta. ,,Bij het rempunt voor de Arie Luyendijk-bocht ligt een hobbel. Als je precies op die hobbel remt krijg je overstuur en verlies je snelheid op het rechte stuk. Daarom remde ik voor die hobbel en kwam ik met een hogere snelheid het rechte stuk op. Ik heb daar veel voordeel uit kunnen halen.”

In ronde 17 was Van der Garde dichtbij het overnemen van de leiding. Zij aan zij ging hij met Di Resta de Tarzanbocht in, om zich pas na het Scheivlak gewonnen te geven. ,,Ik was dichtbij, niet meer dan dat. Een echt grote kans om de leiding te pakken heb ik daar niet laten liggen. Ik zat telkens aan de buitenkant en slaagde er niet in om langs Paul te rijden. Hij schermde de binnenkant goed af.”

Daarna moest hij zich gewonnen geven, een do or die-actie heeft hij niet overwogen. ,,Ik zat er te ver achter, zo’n actie had totaal geen kans van slagen. Komt omdat mijn banden minder waren, want daar heb ik behoorlijk wat van moeten vragen in de openingsfase van de race.”

Schrale troost voor Giedo was dat hij er als eerste Nederlander in slaagde om de snelste ronde te noteren in de race. ,,Maar ja, sta ik hier met de verkeerde beker…” Ander positief punt was zijn inhaalactie, want garant voor veel inhaalacties staat de race op Zandvoort doorgaans niet. Misschien moet Van der Garde het voorbeeld van Jenson Button (lichting 1999) dan maar volgen? De Brit deed destijds van zich spreken door verschillende coureurs in te halen, maar winnen deed hij niet. Als vijfde werd hij afgevlagd. Volgens Van der Garde is dat een goed idee. ,,Laten we dat maar doen.”

En iedereen weet na de Grand Prix van Hongarije hoe het met Button is afgelopen…

KVN