Hij nam een gok door door te rijden, maar gelukkigerwijs hield de Michelin-band (linksachter) zich ditmaal aan het scenario van regisseur Juan Pablo Montoya. ,,Winnen is mijn doel”, verklaarde hij na de kwalificatie. En dat lukte hem vandaag ook in Italië. Het Franse ‘rubbertje’ stond op springen, zorgde voor het nodige tijdverlies, maar gooide Montoya’s glazen niet in. Alonso en Fisichella completeerden het podium. Zou de linkerachterband van Juan Pablo Montoya heel blijven of niet? Dat was zo’n dertig kilometer ten noorden van Milaan dé vraag die de Formule 1-wereld in zijn greep hield. En die de slotfase van de wedstrijd net dat beetje extra spanning gaf. Daarnaast was er voor de McLaren-rijder nog dreiging in de vorm van Alonso. De Spaanse coureur kwam almaar dichterbij aan Montoya, die doordat zijn band op springen stond vaart moest minderen.

Eerder in de race kampte teammaat Kimi Raikkonen met exact hetzelfde probleem. Het loopvlak van de linkerachterband liet langzaamaan los. De Fin besloot daarop, in tegenstelling tot op de Nürburgring , een extra stop in te lassen. Op de Duitse baan viel hij uit door een band die aan het einde van zijn Latijn was. En dat wilde in Monza niet nogmaals meemaken. Het team verwisselde de band en Raikkonen kon de opmars weer inzetten. Maar het zat hem (weer) niet mee.

Want niet veel later spinde hij in de tweede chicane van de baan. Daarbij verloor hij de net verworven vierde positie weer aan Jarno Trulli. Kwaad op zichzelf stuurde hij de McLaren vanuit het grind, het asfalt weer op. Trulli kon dan ook niet lang genieten van de vierde stek. Slechts drie ronden duurde het voordat Raikkonen de Italiaan weer voorbijging (in de Parabolica). Die andere Italiaan, Giancarlo Fisichella, was overigens niet meer bij te benen voor de Fin. Meer dan P4 zat er dan ook niet in voor Raikkonen.

Fischella kende een onfortuinlijke kwalificatie, maar liet zich in de race van zijn beste kant zien. De Renault-coureur reed vanaf een achtste startpositie naar een plaatsje op het podium. Hij werd derde. En het was alweer even geleden dat hij in de topdrie eindigde. Bijna een half jaar. We schrijven 6 maart dit jaar als Fisichella zijn eerste en tot vandaag enige podiumplaats middels een zege behaalt.

Ook teammaat Alonso eindigde op het ereschavot. De Spanjaard (tweede) had zelfs nog even zicht op de overwinning. ,,Maar voor mij duurde de race eigenlijk nét iets te kort”, zegt hij naderhand. Want als de wedstrijd op het Autodromo Nazionale di Monza nog een aantal ronden langer had geduurd, had hij Montoya absoluut ingehaald. Was het niet doordat het tempo van de Colombiaan door het bandenprobleem zo’n twee à drie seconden per ronde lager lag, dan was het wel geweest omdat de Michelin het had begeven.

,,Desalniettemin is de tweede plaats gewoon goed. Ik sta immers weer op het podium en dat is goed voor kampioenschap”, aldus de 24-jarige Alonso. Met de tweede positie loopt hij wéér uit op Raikkonen. Bedroeg zijn voorsprong voor de race nog 24 punten, na de Grand Prix op Monza heeft hij er 27 meer dan de Fin. En daarmee is de wereldtitel binnen handbereik. Als hij volgende week in België vier punten meer scoort dan Raikkonen, is hij zelfs al zeker van het kampioenschap.

Iemand die ook goede zaken deed, was Antonio Pizzonia. De invaller van Nick Heidfeld had al bijna drie maanden niet meer in de Williams gezeten, maar hield Mark Webber wel achter zich. De Braziliaan evenaarde bovendien zijn beste Grand Prix-resultaat door als zevende te finishen. Overigens moet daarbij aangetekend worden dat Webber (veertiende) een extra pitstop moest inlassen in de eerste ronde, omdat in de eerste bocht een touché had met Coulthard.

Ook Jarno Trulli, Ralf Schumacher en Jenson Button eindigden in de punten. Buiten de topacht waren het Massa, M. Schumacher, Villeneuve, Barrichello, Klien, Webber, Coulthard, Sato, Monteiro, Doornbos, Albers en Karthikeyan die het lijstje completeerden. En dat is een unicum. Voor het eerst sinds de Grand Prix van Nederland in 1961 passeerden alle deelnemers de meet.

PPB