De zwart-wit geblokte vlag is gevallen voor de dertiende Historic Grand Prix Zandvoort. Het driedaagse evenement is trouw gebleven aan het beproefde recept: bezoekers zijn ondergedompeld in de rijke geschiedenis van de autosport, coureurs hebben met hun ‘speeltjes’ het asfalt laten dreunen onder het oorverdovende gebrul van ronkende motoren.
De zon brandt ongenadig aan de hemel in Zandvoort. Mensen werpen zich in de zee voor een verfrissende duik, maar de stad wordt ook overspoeld door het spektakel van alweer de dertiende editie van de Historic Grand Prix Zandvoort. “Ik verwacht dit jaar zo’n 15.000 bezoekers verspreid over het weekend”, voorspelt Erik Weijers, Chief Sporting Officer van Circuit Zandvoort, op de eerste dag van het evenement. “Dat is iets minder dan vorig jaar, vermoedelijk door het uitgevallen treinverkeer naar Zandvoort, het strandweer en de afsluitingen van snelwegen vanwege de NAVO-top en het festival Op de Ring.”
De motorkappen blijven bij de Grand Prix van Zandvoort hermetisch gesloten, maar tijdens dit driedaagse evenement kunnen bezoekers alles zien en vragen. In de pits, waar normaal gesproken strikte toegangregels gelden, wandelen ze tussen de coureurs en monteurs. Deze laten zich niet van hun stuk brengen als ze van nog geen meter afstand gefotografeerd worden terwijl ze sleutelen aan de auto’s of gebruikte banden schrapen.
Er wordt natuurlijk ook geracet. De Masters Racing Legends for 1966/1985 F1 cars is steevast een vaste waarde, maar zo deelt Weijers mee: “Voor het eerst sinds een paar jaar staan de De Formula 3 Classic Interseries en de Historic Formula 3 – 1000cc weer op het programma. We hebben een beperkt aantal beschikbare slots, waardoor we een beetje moeten schipperen. Maar in de essentie is er weinig veranderd: het blijft een prachtig programma met een enorme variëteit aan auto’s.”
(Tekst loopt door onder de video)
Geluk
Terwijl de bezoekers afgaan op het geluid van de ronkende motor van een Maserati, stuiten ze ook op de Lotus 21. Deze is onmiskenbaar aan de lange ‘neus’, met daarbovenop het startnummer 99 prominent aanwezig en de naam Jim Clark in gele letters gegrift in de cockpit. Mark Shaw, een Schot – dat mag geen verrassing heten – valt meteen voor de bolide zodra hij die tegen het lijf loopt. “Ik had geluk, want ik was op het juiste moment op de juiste plek. De auto stond te koop en het was duidelijk: hij moest van mij zijn. Jim Clark is de beste Schotse coureur aller tijden.”
Voor Shaw is het overigens niet zijn eerste deelname aan de Historic Grand Prix Zandvoort. Hij oogt ontspannen, heeft een aantal monteurs aan zijn zijde en voor zijn Lotus staat een grote ventilator om de boel koel te houden. “Ik heb hier enkele keren gewonnen en op het podium gestaan”, zegt hij. “Het is een geweldig circuit, met de charme van een oude baan en tal van bochten. Sommige auto’s hebben meer vermogen dan deze, dus hoe meer bochten, hoe beter”, meent Shaw, die ook een favoriet heeft. “De bocht bovenaan de heuvel, na Slotemaker. Het is een snelle, blinde bocht naar rechts en beneden”, vervolgt Shaw, “waar je tijd kunt winnen als je die nailed.”
(Tekst loopt door onder de afbeelding)
Op slag verliefd
Shaw neemt met zijn Lotus deel aan de categorie Historic Grand Prix Cars (pré 1966). Iets verderop, in een van de pitboxen bij de pitstraat, staat nóg een Lotus: de Lotus 69, om precies te zijn. De Duitser Marc Sydow rijdt ermee in de Derek Bell Trophy & Formula 2 Classic Interseries. “Samen met een vriend reed ik in mijn Austin Mini Cooper S, die daar links staat”, zegt Sydow, terwijl hij wijst naar de lichtblauwe wagen waarmee hij op zaterdag voor het eerst de baan opgaat in de categorie Masters Gentlemen Drivers & Pre-66 Touring Cars. “We reden ergens in de buurt van Dortmund, toen hij zei: ‘We rijden daarheen, daarheen en daarheen om wat auto’s te bekijken.’ Toen zag ik deze Lotus 69, een echte screamer, en ik was op slag verliefd.”
De nodige aanpassingen worden vervolgens uitgevoerd door zijn monteurs, want Sydow is – zoals hij zelf zegt – een ‘beetje groot’. Vorig jaar maakt hij voor het eerst zijn opwachting met de felrode bolide tijdens de Historic Grand Prix Zandvoort. “Tijdens de kwalificatie ontstond er een groot gat in de auto”, onthult Sydow, terwijl hij zijn telefoon pakt en een foto toont. De ietwat droog ogende, maar onmiskenbaar enthousiaste en aangename Hannoveraan wordt in de pitbox bijgestaan door zijn vrouw. Die ziet dat hij vandaag geen ongeluk heeft: de tot enkele jaren geleden simcoureur kwalificeert zich zelfs als tweede in zijn klasse. “Het is een heel snel circuit, dat aanvoelt als muziek met een perfecte harmonie. De Arie Luyendijkbocht is een beetje angstaanjagend, omdat je zo dicht op de muur rijdt”, vertelt Sydow over een van zijn favoriete bochten, “maar ik hou ook van deze bochtencombinatie”, voegt hij toe, terwijl hij naar de Hunserug wijst.
(Tekst loopt door onder de afbeelding)
Gerrit van Kouwen
De Lotus 21 en Lotus 69 zijn slechts een klein deel van de opvallende vierwielers op het terrein. Van een rij Maserati’s uit de beginjaren van de Formule 1 en Le Mans-prototypes tot aan een bolide met sponsoring van ’s werelds bekendste cabarettheater, Moulin Rouge: het is een grote openlucht tentoonstelling waar de geschiedenis van de autosport met luid motorisch gebrul tot leven komt. “De Ford Sierra RS500 Cosworth en Lola T644E waarmee Gerrit van Kouwen (hij overleed vorig jaar op 60-jarige leeftijd, red.) als eerste Nederlander ooit het Formule Ford Festival heeft gewonnen vind ik persoonlijk heel bijzonder. Er zit veel Nederlandse autosporthistorie in en dat spreekt mij erg gaan”, vervolgt Weijers, “maar het is maar net waar je eigen interesse ligt. Er is voor ieder wat wils: van vooroorlogse modellen tot Formule GP-wagens die twintigers nog uit hun jeugd herkennen. Dat zorgt voor een mooie mix aan bezoekers, met verschillende generaties die samenkomen: opa’s met hun kinderen en kleinkinderen.”
Bezoekers vergapen zich urenlang aan de bolides uit verschillende bouwjaren, waarvan een aantal gerestaureerde exemplaren te koop worden aangeboden. Op een zandberg kijkt een man in alle rust toe hoe de coureurs door de Hugenholtzbocht razen. Ondertussen beantwoordt het Formula Student Team Delft vragen over hun ambitieuze project. Kinderen worden op de schouders van hun ouders geheven, laten hun energie los in het springkussen en komen tot rust in de zitzakken. Een Duitse vriendengroep geniet van een portie nacho’s, onder het genot van een verfrissend brouwsel. Wat verder opvalt, is de stand van Histokart.
(Tekst loopt door onder de afbeelding)
Plicht
De ene kart is de andere niet. Tentoongesteld staan er met glasvezel- en leren stoelen. Gemeen hebben deze dat alles blinkt – ze zijn immers van uiterst fanatieke hobbyisten – maar ze voldoen allemaal aan dezelfde eis: “De norm is dat de kart maximaal uit 1984 mag stammen. Internationaal is dat jaar als grens vastgesteld voor het historisch segment, omdat vanaf 1985 karts werden uitgerust met een kunststof stroomlijnkuip langs het chassis”, legt Willem Koppendraier van Histokart uit. “Ik heb ooit een kart voor 500 gulden bij een garagebedrijf in Den Helder gekocht en daar rijd ik na al die jaren nog steeds mee.’”
De vereniging heeft voor het zesde jaar op rij een afvaardiging naar de Historic Grand Prix gestuurd. Koppendraier is al lid sinds een paar jaar na de oprichting in de jaren zeventig en koestert samen met de ongeveer 60 leden de liefde voor het oude kartverleden. Ze doorkruisen kartbanen door heel Nederland, hebben recent nog Spa-Francorchamps onveilig gemaakt en zelfs in het pittoreske Jesolo, Italië, gierden ze de banden over het asfalt. Het doel van vandaag is echter niet ledenwerving. “Wij beschouwen het als onze plicht om de karthistorie levendig te houden”, maakt Koppendraier duidelijk. “Veel coureurs zijn begonnen met karten, het is in feite Formule 1 op kleine wieltjes.”
Lees hier alles over GP Oostenrijk
De nieuwe classic special van FORMULE 1 MAGAZINE is uit! Haal ‘m nu in de winkel of bestel hieronder online, met gratis bezorging in heel Nederland.
