De Formule 1-coureurs doen dit jaar 24 circuits aan, verdeeld over alle continenten, met uitzondering van Afrika. Het seizoen begint wederom met de Grand Prix van Bahrein. In de serie ‘Vergeten circuits’ gaan we terug in de tijd en laten we een aantal vergeten Formule 1-circuits de revue passeren. Vandaag: Casablanca.
Er is de eigenaren van de Formule 1 (Liberty Media) veel aan gelegen om de Formule 1-kalender uit te breiden met een race in Afrika, zodat er met recht van een mondiaal kampioenschap gesproken kan worden. In dit kader werd er eerder gesproken over een rentree van Kyalami in Zuid-Afrika en ook op het paradijselijk eiland Zanzibar heeft men Formule 1-ambities. Ook in Noord-Afrika ligt echter een stukje Formule 1-historie, namelijk in Casablanca, Marokko.
Aan de kust van de Atlantische Oceaan werd in 1958 de Grand Prix van Marokko verreden. Het was destijds de slotrace van het wereldkampioenschap. Het circuit van 7,6 kilometer lang had feitelijk de vorm van een vierkant en voerde onder andere over de lange kustweg van Casablanca naar Azemmour. Op het lange rechte stuk werden topsnelheden van 274 kilometer per uur gemeten. Langs de baan lagen strobalen, waar achter de toeschouwers stonden opgesteld. Ook loslopend vee kon zich vergapen aan de snelle bolides (foto boven).
Tweestrijd tussen Hawthorn en Moss
De strijd om het wereldkampioenschap ging dat seizoen tussen Mike Hawthorn (Ferrari) en Stirling Moss (Vanwall). Moss won de race, maar omdat Hawthorn als tweede werd afgevlagd veroverde hij onder toeziend oog van de Koning van Marokko de werelditel. De constructeurstitel ging naar Vanwall. De race werd overschaduwd door een ernstig ongeval van Stuart Lewis-Evans, die zes dagen later overleed aan de opgelopen brandwonden.
De lay-out van het circuit in Casablanca (1958)
Lees hier alles over de eerste Grand Prix van 2024: de GP van Bahrein