Beste Nando,
Ik vroeg me af waarom teams als Midland, Super Aguri en Toro Rosso niet gewoon auto’s van de topteams kopiëren. Een team als dat van Midland kan toch gewoon exact het uiterlijk van bijvoorbeeld een Renault namaken? Dan weten ze dat het qua aërodynamica goed zit. Of is dit verboden?
Groeten, Raffi van Reekum.
Beste Raffi,
Inderdaad! Maak een foto van een Renault (liefst van alle kanten); stop die beelden in een computer; druk op de knop; computerprogramma doet het werk en na een aantal minuten komt er een ontwerp uit de printer gerold. Aan de slag! En aan de start met die wagen en vervolgens net zo snel op de eerste bocht afstuiven als een Renault (of McLaren of wagens van soortgelijke sterkte). Simpel toch?
Ik zal je wat vertellen. Dat dachten ze dus ook in 1978 bij het destijds nieuwe team van Arrows. Een aantal kerels was overgestapt van Shadow, de ontwerper nam de tekeningen mee en ze bouwden de Shadow gewoon na. Heel simpel. Maar dat mocht dus niet, want het was een Shadow en geen Arrows. Intellectuele auteursrechten, zeg maar. Je kunt tenslotte ook niet zomaar het liedje ‘Yesterday’ van de Beatles onder je eigen naam uitbrengen en de opbrengsten daarvan in je eigen zak steken. Een deel van dat geld zal toch echt naar de schrijvers van dat lied gaan.
Toch zijn er bolides die verdacht veel lijken op andere auto’s. Nog niet zo heel lang geleden overigens. In 2004 leek de Sauber wel heel erg op de Ferrari uit 2003. Niet alleen de Ferrari-motor was gelijk (die hadden ze gekocht), maar ook de versnellingsbak en de neus. Dat mocht, want Sauber had het zelf ontwikkeld. Namaken mag dus wel, kopiëren in de strikte zin van het woord niet.
Maar wat zei monteur Armand Broekmans van Sauber? ,,Je kunt wel een cd branden maar die is nooit zo mooi als het origineel.’’ Sauber had veel moeite om de gekopieerde onderdelen te begrijpen. Veel winst leverde het niet op.
Overigens loopt er nu nog een rechtszaak – op 28 april dient die voor de rechtbank in het Italiaanse Modena – tegen drie voormalige werknemers van Toyota. Het gaat om ex-teambaas Ove Anderson (zie foto), voormalig Toyota-ontwerper Gustav Brunner en de Nederlander René Hilhorst. Ze zouden de Duitse sportwet hebben overtreden omdat twee Italiaanse technici een data analyseprogramma van Ferrari zouden hebben meegenomen bij hun overgang naar Toyota. De drie staan terecht omdat ze in 2002 en 2003 gebruik maakten van dat programma, terwijl ze wisten dat het gestolen was.
Het is dus duidelijk dat er flink wordt gespiekt en gekopieerd (in de ruimste zin) in de paddock. Een aparte vleugel en iedereen gaat kijken of die bij hen ook werkt. Niet voor niets lopen ingenieurs als Newey en Theissen op de startopstelling altijd zeer geconcentreerd langs de bolides van de concurrentie. Het mankeert er nog maar net aan dat ze op hun buik op het asfalt gaan liggen om onder de auto’s te kijken! Iets dat overigens in 1978 wel gebeurde toen Lotus met de onverslaanbare Lotus 79 (grondeffect!) de vloer aanveegde met de concurrentie.
Ik heb ooit over spionage een verhaal in FORMULE 1 gemaakt – Spionageangst beheerst de paddock – in het decembernummer van 2001. Jo Ramirez, teammanager van onder andere McLaren en ook Shadow in 1979, toen Jan Lammers daar reed, zei destijds tegen mij: ,,We konden toen zelfs de afmetingen noteren van de concurrentie.’’
Hoe ze dat deden in die tijd? Als de race van start ging, doken er een paar snuggere monteurs onder de doeken die over de reservewagens lagen gedrapeerd.
Zo gaat het tegenwoordig dus niet meer…
Nando
