Onlangs was Ayrton Senna nogal in het nieuws. Dit zette me aan het denken. Ik besloot een verslag te schrijven van mijn eerste bezoek aan een Grand Prix. Hierbij mijn verslag van een bijzondere ervaring, met Senna.

 

Eerlijk gezegd ben ik nooit zo’n grote Senna-fan geweest. Waarom niet? Nou kijk, het is moeilijk iemand te (blijven) verafgoden die al zolang dood is. Bij muziek is dat heel anders. Bob Marley bijvoorbeeld is al in 1981 overleden, maar ik draai nog steeds met plezier zijn muziek. Een overleden F1-coureur kan helaas niet zoveel meer betekenen voor zijn racefans.

 

Natuurlijk weet ik dat Senna als één der allergrootsten in de F1-wereld wordt beschouwd. Al jarenlang doemt zijn naam regelmatig op in de media. Men blijft maar terugblikken naar Senna, terwijl hij al in 1994 overleden is.

 

Statistisch gezien is Senna zeker niet de grootste. Met ‘slechts’ 3 wereldtitels staat hij op een gedeelde vierde plek en steekt hij schril af tegen bijvoorbeeld Michael Schumacher met 7 wereldtitels. Maar de vraag ‘op hoeveel wereldtitels zou Senna geëindigd zijn als hij niet was overleden’, geeft aan dat de statistieken wel eens heel andere cijfers hadden kunnen laten zien als hij niet verongelukt was.
Senna is de publiekslieveling en dat zal hij ook altijd blijven. Michael Schumacher is misschien wel dé grootste F1-coureur, maar hij zal nooit de status bereiken van Senna. Natuurlijk is Schumacher enorm geliefd bij een grote schare fans, maar tegelijkertijd is hij ook gehaat om zijn onoverwinnelijkheid. Hoe controversieel kan het zijn? De race uitslagen in de jaren 2000 waren jarenlang monotoon. Schumacher verdiende bakken met geld en hield dat allemaal lekker voor zichzelf. Nee, Schumacher is zeker niet de populairste coureur.

 

Nu treedt dan Sebastian Vettel in de voetsporen om misschien over een paar jaar tot de groten der aarde te behoren. Vettel heeft net als Senna en Schumacher de eigenschap om alleen te gaan voor de allerhoogste scores, maar dan ook in alles. Vreemd genoeg is het van Vettel allemaal wat makkelijker te accepteren dan van Schumacher. Vettel is meer dat eenvoudige populaire jongetje uit de klas dat met iedereen bevriend is. Hopelijk behoudt hij die status. Persoonlijk gun ik het hem de beste F1-coureur aller tijden te worden.

 

Maar goed, terug naar Senna. Ik heb enorm genoten van de Senna special in het blad Formule 1 nr. 17 en de film over zijn leven op TV. Ik kijk nu al weer zo’n 12 jaar intensief naar de F1-wedstrijden en ben pas het laatste jaar in Senna geïnteresseerd geraakt. Natuurlijk is dit door de media aangemoedigd. Hij moet echt supergoed zijn geweest. Hij is meer het lievelingskindje geworden, dat veel te vroeg is overleden en dat je maar niet kunt vergeten. Ook bij mij. Het is jammer dat ik in zijn glorietijd niet zo intensief de wedstrijden volgde. Ik heb dus niet zoveel van zijn succes meegekregen.

 

Laatst dacht ik terug aan de eerste F1-wedstrijd die ik bezocht in mijn leven ergens in de jaren tachtig. Met drie vrienden gingen we op mijn initiatief naar de F1 van Zolder in België. Ik had vooraf maar niet verteld, dat de entreeprijzen wel eens tegen konden vallen. Bij aankomst was dat inderdaad het geval – ja, toen ook al – maar we hadden toch zeker niet dat hele stuk voor niets gereden en besloten dus naar binnen te gaan. Gelukkig. Met de koelbox vol bier zochten we een leuk plekje in het beboste gebied ergens bij het hekwerk. Met mijn nieuwe spiegelreflex en telelenzen legde ik de F1-auto’s vast op de gevoelige plaat. Ik probeerde allerlei technieken met de camera uit om de snelle bolides vast te kunnen leggen. Dat was nog een heel gedoe, want het ging snoeihard. Het resultaat van de fotoshoot wist je pas een week later als de foto’s ontwikkeld waren. Of zoals in mijn geval soms weken later als je niet in de grote stad woonde.

 

De auto’s raasden voorbij. Als je zo bij het hekwerk stond, kreeg je maar weinig mee van het verloop van de wedstrijd. Je zag van de race maar een klein stukje en het ging zo giga snel met ook nog eens giga veel herrie. Ik weet het niet meer zeker, maar waarschijnlijk kregen we via de omroepspeakers het raceverslag te horen. Het belangrijkste was dat we genoten en het bier was ongetwijfeld lekker. Ook mijn vrienden genoten ervan.

Deze F1 race zal ik nooit meer vergeten. Het heeft een grote indruk gemaakt, maar eerlijk gezegd kan ik me van de race zelf niet veel details meer herinneren na al die jaren. Ik kan mij alleen nog de namen Piquet, Rosberg, Arnoux en Prost herinneren. Piquet – van wie ik fan van was omdat ikzelf in die tijd ook BMW reed – blies zijn motor op en parkeerde zijn auto recht voor ons. Hè, eindelijk tijd om de auto eens goed te fotograferen. Dat is zo’n beetje wat ik er nog van weet. Er was geen internet in die tijd. Je moest het doen met een klein stukje van hooguit vijf minuten op Studio Sport, gepresenteerd door Ruud ter Weijden.
De foto’s heb ik al die tijd trouw bewaard. Waarom kunnen daar niet meer kopstukken tussen zitten, dacht ik. Waarom niet Ayrton Senna? Die komt toch ook uit die tijd? Snel naar de zolder om de foto’s van de GP van Zolder te zoeken. Haha, mijn vriendin vond dit grappig. Ik had de foto’s vlug gevonden. 1984, dat was het jaar van de GP. Destijds had ik keurig op de achterkant geschreven wie de rijders waren. En ja hoor, namen als Alain Prost, Nelson Piquet, Patrick Tambay stonden op de achterzijde, maar ook Niki Lauda en… en… Ayrton Senna da Silva!!! Wow kickuh, ik heb dé grote mannen gezien.

 

Toen was er geen internet, maar nu wel en alle informatie van toen staat NU op internet. Wat een geweldig medium is het toch! Ik ging op zoek naar meer informatie over de race. Nu weet ik waarschijnlijk meer over de race dan toen. De GP van Zolder in 1984 was de derde van het seizoen en tevens de laatste F1 race op dit circuit. Daarna verhuisde de GP naar Spa/Francorchamps. De eerste F1 race op Zolder werd gereden in 1973. 

 

Er werden 70 ronden gereden over het 4,262 km lange parcours. De top vijf van startopstelling van die dag was als volgt:

Positie Coureur Team
1 Michele Alboreto Ferrari
2 Rene Arnoux Ferrari
3 Keke Rosberg Williams/Honda
4 Derek Warwick Renault
5 Elio de Angelis Lotus/Renault

Twee fel rode Ferrari’s aan kop dus. Ricardo Patrese en Eddie Cheever reden voor het  Alfa Romeo team. Helaas doet dat merk niet meer mee. Honda reed in die tijd ook al mee met Jacques Laffite. En Niki Lauda en Alain Prost reden voor McLaren-TAG waar een Porsche-motor in lag. Veel grote namen dus. Het was tevens het debuutjaar van Senna en zijn derde F1 race voor het team Toleman-Hart. De Belg Thierry Boutsen mocht voor Arrows-BMW zijn eigen land verdedigen.

 

Op zondag 29 april volgde de race. Het was zacht en droog weer. De race werd één groot slagveld. Van de 26 coureurs haalden er slechts 10 de eindstreep, waarvan alleen de eerste drie de volle 70 ronden hebben gereden….  Blijkbaar ontbrak het in die tijd aan betrouwbaarheid. Ayrton Senna behaalde in zijn derde F1 race een verdienstelijke zesde plaats. Daar is menig rookie stinkend jaloers op. Tegenwaardig zijn zelfs routiniers blij als ze al punten halen. De volledige uitslag was:

 

Nr. Coureur Auto Ro. Tijd Achterstand/uitval
1 Michele Alboreto Ferrari 70 1 u 36’32,048″ –
2 Derek Warwick Renault 70 1 u 37’14,434″ 42,386
3 Rene Arnoux Ferrari 70 1 u 37’41,851″ 1’09,803
4 Keke Rosberg Williams/Honda 69 1 u 36’09,974″ zonder brandstof
5 Elio de Angelis Lotus/Renault 69 1 u 36’37,523″ 1 ronde
6 Ayrton Senna Toleman/Hart 68 1 u 36’41,482″ 2 ronden
7 Patrick Tambay Renault 68 1 u 37’19,613″ 2 ronden
8 Marc Surer Arrows/Ford 68 1 u 37’27,764″ 2 ronden
9 Nelson Piquet Brabham/BMW 66 1 u 32’02,959″ Opgeblazen motor
10 Jonathan Palmer RAM/Hart 64 1 u 37’27,214″ 6 ronden
– Stefan Bellof Tyrrell/Ford 69 1 u 36’41,888″ Gediskwalificeerd
– Mauro Baldi Spirit/Hart 53 1 u 19’12,736″ Ophanging
– Martin Brundle Tyrrell/Ford 51 — Gediskwalificeerd
– Andrea de Cesaris Ligier/Renault 42 1 u 00’01,630″ Ongeluk
– Teo Fabi Brabham/BMW 42 58’42,998″ Gespind
– Manfred Winkelhock ATS/BMW 39 55’12,495″ Uitlaat
– Niki Lauda McLaren/TAG 35 49’33,423″ Waterpomp
– Eddie Cheever Alfa Romeo 28 38’52,791″ Opgeblazen motor
– Jacques Laffite Williams/Honda 15 21’23,102″ Elektrische storing
– Francois Hesnault Ligier/Renault 15 21’34,954″ Radiator
– Thierry Boutsen Arrows/BMW 15 26’10,160″ Opgeblazen motor
– Piercarlo Ghinzani Osella/Alfa Romeo 14 19’57,769″ Transmissie
– Nigel Mansell Lotus/Renault 14 20’39,350″ Koppeling
– Alain Prost McLaren/TAG 5 7’07,196″ Stroomverdeler
– Riccardo Patrese Alfa Romeo 2 2’56,918″ Ontsteking
– Johnny Cecotto Toleman/Hart 1 3’28,744″ Koppeling

 

Een bijzondere race dus. Aan het einde van de race werd het wel rustig op de baan! Nummer drie kwam met een achterstand van meer dan een minuut over de finish.

 

Voor mij was deze eerste F1-GP een hoogtepunt in de racerij. Maar liefst zes van bovenstaande heren werd minimaal 1 maal wereldkampioen in hun leven. De mannen Lauda (3x), Piquet (3x), Rosberg (1x), Prost (4x) en Senna (3x) hebben geschiedenis gemaakt. Niki Lauda is natuurlijk met zijn ongeluk en zijn comeback een legende op zichzelf.
Het is uniek dat ik al deze grote namen heb zien racen en met grote trots kan zeggen: ”Ik heb Ayrton Senna nog gezien!”

 

De volledige startopstelling:


Positie Coureur Team Tijd
1 Michele Alboreto Ferrari 1’14,846
2 Rene Arnoux Ferrari 1’15,398
3 Keke Rosberg Williams/Honda 1’15,414
4 Derek Warwick Renault 1’15,611
5 Elio de Angelis Lotus/Renault 1’15,979
6 M. Winkelhock ATS/BMW 1’16,130
7 Riccardo Patrese Alfa Romeo 1’16,431
8 Alain Prost McLaren/TAG 1’16,587
9 Nelson Piquet Brabham/BMW 1’16,604
10 Nigel Mansell Lotus/Renault 1’16,720
11 Eddie Cheever Alfa Romeo 1’16,746
12 Patrick Tambay Renault 1’17,171
13 Andrea de Cesaris Ligier/Renault 1’17,471
14 Niki Lauda McLaren/TAG 1’18,071
15 Jacques Laffite Wiliams/Honda 1’18,125
16 Johnny Cecotto Toleman/Hart 1’18,321
17 Thierry Boutsen Arrows/BMW 1’18,351
18 Teo Fabi Brabham/BMW 1’18,848
19 Ayrton Senna Toleman/Hart 1’18,876
20 Piercarlo Ghinzani Osella/Alfa Romeo 1’19,734
21 Stefan Bellof Tyrrell/Ford 1’19,811
22 Martin Brundle Tyrrell/Ford 1’20,123
23 Francois Hesnault Ligier/Renault 1’20,439
24 Marc Surer Arrows/Ford 1’20,615
25 Mauro Baldi Spirit/Hart 1’20,644
26 Jonathan Palmer RAM/Hart 1’20,793