De Formule 1-wereld is een bijzondere wereld om als journalist in te werken. In de paddock ontstaan vriendschappen (of liefdes) voor het leven. Er bestaat rivaliteit, animositeit en collegialiteit tussen mensen zoals in iedere werkomgeving, maar het internationale karakter, de dynamiek en de intensiteit van de Formule 1 zorgen toch voor een extra dimensie. Je reist immers met elkaar de wereld over en leeft in een kleine bubbel, waarin lief en leed met elkaar wordt gedeeld.
En dus is iedere race – zeker de eerste na de zomerstop – ook een weerzien met vrienden en bekenden. Je praat elkaar bij over de alledaagse zaken en spreekt ’s avonds af voor een hapje en een drankje. Zo ook in Zandvoort. De strandtenten waren ook donderdag al vol tot in de kleine uurtjes.
De Dutch GP van Zandvoort is de laatste race van Ivo Op den Camp, de Formule 1-journalist van De Limburger die met pré-pensioen gaat. Op den Camp volgde de sport al op de voet in de jonge jaren van Jos Verstappen. Hij kent de Formule 1-wereld en de Formule 1-wereld kent hem. Zijn afscheid van de sport mochten we als collega’s dus niet zomaar laten passeren.
Donderdagavond kwam op initiatief van de Nederlandse Sport Pers een klein, maar illuster gezelschap bijeen voor een verrassingsetentje met Op den Camp als stralend middelpunt. Oudgedienden als Coo Dijkman (ex-Telegraaf) en Hans Botman (ex-AD) schoven aan, maar ook Jan Lammers, Raymond Vermeulen en Jos Verstappen waren van de partij. Smakelijke anekdotes uit vervlogen tijden, bespiegelingen en bekentenissen passeerden de revue. En ondertussen werd de inwendige mens vanzelfsprekend niet vergeten.
Het was de perfecte avond. Op één aspect na: de groepsfoto aan het eind. Een scheurtje in de lens van de camera en een ober zonder gevoel voor fotografie zorgden voor een onduidelijke foto. Excuus hiervoor. Belangrijker: de mooie herinneringen blijven. Evenals de vriendschap.
