Onze columnist Noël Ummels ziet akelige overeenkomsten tussen Asterix en Obelix en de Formule 1. Tussen Cassius Catastrofus en Toto Wolff, om precies te zijn, als de man die het team dat wij onderhand zo goed kennen probeert te ondermijnen.
Ik stond altijd vrij neutraal tegenover die lange. Had er nauwelijks een mening over, alleen wat gevoelens bij, soms reserves ook. Een vakman met hart voor de zaak, geen luchtfietser die goudomrande vergezichten schetst. Zeker, hij oogstte wat Ross Brawn had gezaaid, maar wist diens werk eigenhandig om te zetten in zeven vette jaren, waarmee hij uitgroeide tot een van de succesvolste teambazen in de historie van de Formule 1. Niets dan lof, totdat blijkt wat voor een slechte verliezer hij is.
De strip Asterix is een flinterdun aftreksel van zichzelf sinds het overlijden van scenarist René Goscinny. Dan hebben we het over 1977, toen de eerste groundeffectauto zijn opwachting maakte in de Formule 1 en Niki Lauda voor de tweede keer wereldkampioen werd. Daarna werden de Asterix-verhalen gedrochten, een beetje zoals de Mercedes-auto’s nu. Goscinny was een begenadigd fileerder van de menselijke geest, een geniaal satiricus, en schreef als een van de hoogtepunten van de reeks het album De intrigant. Het verhaal: onruststoker Cassius Catastrofus gaat naar het dorp dat wij onderhand zo goed kennen om verdeeldheid te zaaien. Hij werpt zich op als splijtzwam die daar slaagt waar talloze legioenen faalden: het oord der twistzieke heethoofden dreigt ten onder te gaan aan onderling wantrouwen.
Wolff vs Horner
De coverillustratie is onheilspellend: zelfs boezemvrienden Asterix en Obelix, leunend met de neuzen tegen elkaar en gadegeslagen door een bedrukte Idefix en een zelfgenoegzame Catastrofus, ventileren hun wederzijdse woede. Maar dan bestrijdt de nog net wat sluwere Asterix de intrigant met diens eigen middelen. Ten overstaan van de Romeinse centurion van dienst bedankt hij Catastrofus voor de geweldige samenwerking, zodat die als verrader een enkeltje richting circus in Rome krijgt, waar hij de leeuwen ongetwijfeld ook nog tegen elkaar zal opzetten.
Ik heb het boek er nog eens bij gepakt en jawel: Toto Wolff ten voeten uit. Sinds zijn grote rivaal Christian Horner onder vuur ligt vanwege aantijgingen over grensoverschrijdend gedrag, kan de Cassius Catastrofus van Wenen het niet nalaten het team dat wij onderhand zo goed kennen nog verder uiteen te drijven. Het is in dit magazine en op de website al uitgebreid beschreven hoe er uitgerekend in de beste periode ooit bij Red Bull twee kampen zijn ontstaan: óf je bent voor Horner óf je bent tegen.
Opzichtig en gênant
Catastrofus Wolff zaagt niet alleen aan diens stoelpoten, maar doet zijn uiterste best het hele bouwwerk van Red Bull onderuit te halen. En wel zó vreselijk opzichtig dat het gênant wordt. Een paar keer praten met Jos Verstappen en een overstap van Max Verstappen naar Mercedes is volgens de media al in de maak. Wil Max Helmut Marko erbij? Hebben we ook plaats voor. Adrian Newey? Tuurlijk, laat maar komen. En ondertussen klagen over Horner dat dit echt niet zo kan en dat hij in de slipstream van zijn team de hele Formule 1 het moeras in trekt. Verdeel en heers, zou Caesar zeggen.
Geen idee wat er waar is van de affaire rond Horner. Maar, beste Toto, als je je op het werk zo machiavellistisch opstelt als jij, heet dat tegenwoordig ook grensoverschrijdend gedrag. En terecht.
Deze column en nog veel meer lees je in editie 5/6 van FORMULE 1 Magazine. Het magazine is NU verkrijgbaar in de winkel of digitaal te bestellen.
