Circuit de Reims-Gueux
Waar: Even ten westen van Reims, de officieuze ‘hoofdstad van de champagne’. Voormalig champagneleverancier van de Formule 1 Mumm komt er vandaan.
Wanneer: Reims-Gueux was in totaal elf keer het toneel van een race in het WK Formule 1. Het maakte deel uit van het allereerste kampioenschap in 1950. Een jaar later stond het ook op de kalender. Tussen 1953 en 1966 deed de F1 Reims nog negen keer aan.
Bijzonder: Het circuit bestond uit openbare wegen en had een uiterst simpele lay-out. Een driehoek, die de dorpen Gueux, Muizon en Thillois met elkaar verbond. Twee rechte stukken, van drie en twee kilometer, maakten Reims-Gueux één van de snelste banen van zijn tijd. De races liepen steevast uit op slipstreamgevechten. Jack Brabham won in 1966 de laatste F1-wedstrijd in Reims met een gemiddelde snelheid van 220 km/h. Dat is nauwelijks 20 km/h langzamer dan Lewis Hamiltons winnende race twee weken geleden op Monza.
Memorabel: De Grand Prix van Frankrijk in 1953 op Reims mondde uit in een titanenduel tussen Juan Manuel Fangio en Mike Hawthorn. Ronde na ronde knokten ze in de slopende race van ruim 500 kilometer om de zege. Hawthorn klopte Fangio uiteindelijk met een seconde voorsprong.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
1951 – Luigi Fagiolo/Juan Manuel Fangio (Alfa Romeo)
1953 – Mike Hawthorn (Ferrari)
1954 – Juan Manuel Fangio (Mercedes)
1956 – Peter Collins (Lancia)
1958 – Mike Hawthorn (Ferrari)
1959 – Tony Brooks (Ferrari)
1960 – Jack Brabham (Cooper)
1961 – Giancarlo Baghetti (Ferrari)
1963 – Jim Clark (Lotus)
1966 – Jack Brabham (Brabham) In de nieuwe Formule 1 bezoekt redacteur Sandor van Es een ander vergeten circuit: Nivelles-Baulers in België. De baan is tegenwoordig deels een industrieterrein. Bestel nummer 13 hier!