In de schaduw van Max Verstappen kan niets groeien en bloeien, stelt Noël Ummels vast. Maar ja, iemand moet in dat tweede stoeltje. Wie durft?
Vroeger, heel vroeger, deed er weleens een Nederlander mee in de Formule 1 en klopte mijn hart vol verwachting als hij zich bij de eerste vijftien kwalificeerde. Dat bood uitzicht op punten, punten die Nederlanders slechts mondjesmaat sprokkelden. Onschuldig chauvinisme dat je je landgenoten graag op sportief niveau ziet presteren, al ben ik bang dat er een zweem van Übermenschlichkeit bij komt kijken: wij zijn beter dan de rest, in minder onschuldige vorm een bron van racisme en oorlogen. Dat eerste proefde je weleens uit de reacties op de tweestrijd om de titel in 2021 tussen Max Verstappen en Lewis Hamilton. Diezelfde Max Verstappen die aan het Nederlandse puntjes sprokkelen radicaal een einde maakte
Kennelijk is geen mens opgewassen tegen Verstappen
Zit ik nu dan niet meer gefrustreerd Formule 1 te kijken? Toch wel, mijn medeleven heeft zich verplaatst naar iemand die van de andere kant van de planeet stamt: Yuki Tsunoda. Ik gun hem zijn doorbraak zo en ben blij met een dode mus als hij zich bij de eerste vijftien kwalificeert, waar ook in zijn geval zelden punten van komen. Het is zo’n leuke jongen, hij doet zo zijn best, maar het zit er niet in en het komt er niet uit. Althans, in vergelijking met zijn illustere teamgenoot. Inmiddels moeten we vaststellen dat het geen vormcrisis is, maar een structureel probleem. en is het stoeltje naast hem even begeerlijk als afstotelijk.
Dan heb je er altijd die gaan roepen dat Verstappen bevoordeeld wordt. Nou en of, Red Bull zou wel gek zijn als het updates niet als eerste aan zijn kopman zou geven. Wat niet wil zeggen dat de tweede man inferieur materiaal krijgt, want Red Bull zou wel gek zijn als het opzettelijk de constructeurstitel op het spel zet. Precies dat is wat pa Pérez beweert, of nog erger: als mijn zoon de voorkeursbehandeling van Verstappen had gekregen, was mijn zoon en niet Verstappen nu viervoudig wereldkampioen.
Nooit heeft een coureur zoveel teamgenoten zoekgereden
Met een beetje chauvinisme kun je de prestaties van je landgenoten overdrijven, met een teveel aan vaderliefde fantaseer je het talent van je zoon buiten alle proporties. Sergio Pérez is een uitstekende subtopper en met zijn ervaring van onschatbare waarde voor een team in opbouw als Cadillac, net als zijn nieuwe teamgenoot Valtteri Bottas, maar zij zijn allesbehalve kampioensmateriaal.
Ik heb het weleens een wanprestatie genoemd dat Pérez in het topjaar van Red Bull, 2023, twee races won en 285 punten scoorde, omdat daar negentien zeges van Verstappen en ruim het dubbele aantal punten tegenover stonden: 575. En ja, op papier is dat ook een wanprestatie. Maar na de eerdere debacles met Pierre Gasly (2019), Alexander Albon (2019-20) en nu Yuki Tsunoda mogen we zo langzamerhand vaststellen dat het niet aan hen ligt, maar aan Verstappen. Alleen Carlos Sainz (2015-16) en Daniel Ricciardo (2016-18) konden hem bijbenen, maar dat was nog in zijn leerjaren.
Nooit in de geschiedenis van de Formule 1 heeft een coureur zoveel teamgenoten zozeer zoekgereden, wat eens temeer bewijst dat hij de beste aller tijden is. Want je kunt wel piepen over een onbestuurbare auto, maar is die al sinds 2019 onbestuurbaar? Tuurlijk niet. Het probleem is een ongenaakbare kopman. Wie wordt het volgende slachtoffer? In zijn jeugdige overmoed ziet Isack Hadjar het helemaal zitten, terwijl je er zeker van kunt zijn dat ervaren rotten als Lewis Hamilton en Fernando Alonso hun vingers er niet aan willen branden.
Lees hier alles over de GP Las Vegas
De column komt uit de nieuwste editie van FORMULE 1 Magazine! Haal ‘m nu in de winkel of bestel ‘m online, met gratis bezorging in heel Nederland.
