Ook Viaplay’s Formule 1-analisten duiden bij Grands Prix op basis van kennis en ervaring trainingen, kwalificatie en races. Ze proberen, stelt Amber Brantsen, in de hoofden van coureurs te kruipen. En dat is lastig genoeg.    

‘Er is een verschil tussen ergens van houden en ergens goed in zijn. Zo hou ik heel erg van racen, maar ben ik er bar slecht in. Dat soort dingen moet je gewoon toegeven, daar moet je niet bang voor zijn.

Het recentste Viaplay-uitje vond plaats op de kartbaan van Tim Coronel. Mijn collega’s vonden het een goed idee om mij (zeer onverdiend) in de finale te zetten met mijn analisten. Lees: met professionele (ex-)coureurs. Voor de start kreeg ik van Tom Coronel de gouden tip om een valse start te maken (want waarom niet) en ook aan support langs de kant lag het niet.

Zoals afgesproken ging ik keihard vals van start, want een beetje competitie is me niet vreemd. Waarop ik ene G. van der Garde vanaf plek 4 iets onoorbaars van onder zijn helm hoorde schreeuwen en hij eveneens de fout inging door vals te starten. De grap was natuurlijk compleet geweest als ik de competitie het nakijken had gegeven. Maar helaas was niets minder waar. Mijn voorsprong op de rest van het veld behield ik niet langer dan een halve ronde en al het gesjoemel (en ja, ook gewoon het harde trappen) ten spijt was ik aan het eind van de heat drie keer op een ronde gezet door de voornoemde coureur.

Had ik willen winnen? Jazeker. Had ik de illusie dat dat erin zat? Geen moment. Natuurlijk, een beetje zelfvertrouwen is goed. Een beetje zelfoverschatting is menig coureur ook niet vreemd. Maar laten we reëel blijven. Kijk, mijn dochter van twee jaar wil ook alles zelf doen. ‘Taylor zelf’ is de meest uitgesproken frase in ons huishouden. Dat betekent niet dat ze het ook het beste kan. Het betekent alleen dat ze dénkt dat ze het beste kan.

Wij als professionele stuurlui aan de wal doen ook niet anders tijdens raceweekenden. Wij proberen in de hoofden te kruipen van coureurs. Te denken zoals zij denken. Te beredeneren waarom ze nou juist die afweging (of fout) maken. We observeren, analyseren en concluderen. We proberen uit te pluizen hoe zaken in elkaar steken, ook als we niet honderd procent van alle data hebben. Sterker nog: we oordelen (‘wat een beginnersfout!’) en maken grappen. Omdat het kan. Omdat er een bak race-ervaring aan tafel zit. Omdat het sport is. Omdat iedereen daar iets van mag vinden. En omdat het niet over leven of dood gaat.

Maar we moeten óók erkennen dat we nooit kunnen weten, kunnen voelen, kunnen ervaren wat een Formule 1-coureur ervaart in zijn stoeltje. Op dat moment. In die race. Met die competitie. Onder die omstandigheden. We kunnen puzzelstukjes leggen, analyses maken en vragen stellen. Maar we weten het nooit precies.’

De echte stuurlui zitten toch echt in de auto.’

Amber Brantsen presenteert op Viaplay de Formule 1-programma’s. Met racecommentator Nelson Valkenburg heeft ze een wisselcolumn in FORMULE 1 Magazine.

De nieuwste editie van FORMULE 1 Magazine ligt weer in de winkel, met daarin alles over de door Max Verstappen gewonnen GP van Miami. In deze uitgave natuurlijk ook weer volop boeiende verhalen, interessante reportages, achtergronden en interviews. Met onder meer:

  • Max Verstappen: balen in Bakoe, meesterlijk in Miami
  • Reportage: Ernest Knoors wekt Arrows uit ’85 tot leven
  • Interview: Pierre Hamelin: de souffleur van Nyck de Vries
  • Reportage: hoe Haas meelift op Amerikaanse F1-gekte
  • Columns Rengers van der Zande & Amber Brantsen
  • Gallery: de allermooiste beelden van Peter van Egmond

Gratis verzending in Nederland!