De Nederlandse GP2-coureur Giedo van der Garde (25) is dit seizoen onze nieuwe columnist.

Voilá, mijn eerste column voor Formule 1! Weliswaar nog vanuit de GP2, want zoals
jullie allemaal wel zullen weten is het nog niet gelukt om voor 2011 een Formule
1-zitje te veroveren. Maar dankzij deze column kan ik toch zeggen dat ik dit jaar in
de Formule 1 zit!

Ik heb net het GP2 Asia-kampioenschap er op zitten. Ik ben als derde geëindigd, maar
om eerlijk te zijn kon je het niet echt een kampioenschap noemen. Omat de races in
Bahrein niet doorgingen, waren het maar twee raceweekends. Het goede nieuws was wel
dat er een raceweekend op het circuit van Imola voor in de plaats kwam. Ik was daar
nog nooit geweest, maar toen ik hoorde dat we er met de GP2 naartoe zouden gaan, zei
ik meteen tegen mijn vriendin dat ik dacht dat ik daar snel zou zijn.

Het was gewoon zo’n voorgevoel, dat dit een goed circuit voor mij zou zijn. En dat was het, want ik
werd in de hoofdrace derde en op zondag in de sprintrace tweede. En wat een gaaf
circuit! Echt nog ouderwets, supersnel en met grindbakken en muren. Op de meeste
moderne circuits kun je je wel een foutje veroorloven, want de uitloopstroken zijn
enorm, maar als je op Imola de fout ingaat, dender je door het gras of het grind en
kom je ergens in een bandenstapel of een vangrail terecht. Moet je natuurlijk niet
doen, maar het risico geeft wel een extra kick.

Die Asia Series was voor iedereen eigenlijk een veredelde testsessie voor het echte
seizoen, dat in mei in Turkije begint. Er is een nieuwe auto en een nieuw bandenmerk
– ook wij zijn overgestapt op Pirelli – en dan valt er genoeg te testen. Het ziet er
in elk geval heel goed uit, en dat moet ook, want voor minder dan de titel doe ik
het dit jaar niet.

Omdat ik nog nooit op Imola gereden had, dacht het team dat het verstandig zou zijn
om er alvast te gaan testen met een Formule 3-auto. Maar dat kost natuurlijk geld en
ik vertelde het team dat ik Imola door flink te testen op de simulator ook wel onder
de knie zou kunnen krijgen. Dat bleek toen ik in de eerste training meteen het
snelst was. Zo’n simulator werkt dus echt!

Ook ben ik verhuisd naar Valencia, zodat ik in de buurt van mijn team woon. Toen ik
mijn contract met Barwa Addax verlengde was de afspraak dat ik zou verhuizen, dus nu
zit ik in een mooi appartementje in Valencia, vlakbij het strand. Ik ben er nu drie
weken. Mijn vriendin is voor een paar weken met me meegekomen, maar zij blijft
vanwege haar studie wel in Nederland wonen. Dat wordt voor ons allebei dus heen en
weer vliegen dit jaar, maar gelukkig zijn het maar twee uurtjes in het vliegtuig.