One down, three to go! Bijna heeft Nico Rosberg zijn ultieme doel bereikt. Gewoon viermaal tweede worden. Mensen, ik geef het je te doen. Dit zijn de vier moeilijkste races uit de loopbaan van Rosberg. Met een stalen gezicht probeert hij vol te houden dat hij slechts van race tot race denkt, dat hij elke race het maximum geeft en wil winnen. Maar Rosberg heeft helemaal geen stalen gezicht. Zijn ogen gaan steeds meer glimmen en hij kan dat lachje nog maar nauwelijks onderdrukken, want hij weet het maar al te goed: of hij wil of niet, hij is er bijna, hij kan de titel al ruiken!

Viermaal achter elkaar tweede worden, is dat ooit iemand gelukt? Het is zoveel makkelijker de jager te zijn dan de opgejaagde. Vol in de aanval was Nico dit jaar op zijn best. Aan het begin van het seizoen en na de zomerpauze. Met als absoluut hoogtepunt het weekend in Singapore. Daar was hij Lewis écht de baas. O ja, Nico zal het niet snel toegeven, maar dát is misschien wel het mooiste aan die titel: hij gaat eindelijk die arro van een Lewis verslaan! Lewis, die in Amerika verkondigde dat hij zijn verlies zal nemen “als een man.” Om daarna als een kind op het schoolplein te verkondigen dat hij nog altijd drie titels heeft, die blijven gewoon staan.

“O ja, Nico zal het niet snel toegeven, maar dát is misschien wel het mooiste aan die titel: hij gaat eindelijk die arro van een Lewis verslaan!”

Ik denk dat Lewis werkelijk niks geeft om een vierde of vijfde wereldtitel. Wat moet je ermee? Hij wil alleen niet verslagen worden. En dat dat zomaar eens kon gaan gebeuren, heeft hij zich te laat gerealiseerd. Nu rijdt hij achter de feiten aan, maar in feite doet hij dat al het hele jaar. Vanaf de wintertests heeft Rosberg die wereldtitel méér gewild dan Hamilton. Hij heeft hem bijna. “Ein Hand schon ans Silber,” – zeggen ze in Duitsland. Ik hoorde die uitdrukking overigens voor het eerst bij een Champions League-finale, tussen Bayern München en Manchester United. Bayern verloor die finale in de allerlaatste minuut met 2-1.

Dus ja, Rosberg kan die wereldtitel eigenlijk alleen nog maar verliezen. Nog drie races lang. Het zal steeds moeilijker worden om tweede te worden. Nico gaat steeds meer luisteren naar alle geluiden in zijn ultra-betrouwbare Mercedes, hij weet ook hoe Lewis’ motor vanuit het niets ontplofte, en hij let in de eerste bocht toch even extra op Vettel, hij dubbel-checkt alle schakelaartjes, waardoor hij nog bijna een rempunt mist ook, hij loert in zijn spiegels of er geen Red Bull nadert en schrikt zich wezenloos van elk lampje op het stuur. Hij gaat zelfs ruiken: is dit nu pure adrenaline, angstzweet of brand?

Ja Nico, zo ruikt de wereldtitel…