Het mediacentrum op de paddock is doorgaans een soort cocon, afgesloten van invloeden van de buitenwereld. Het nieuws over de zware crash van Allan McNish verspreidde zich echter ook in Montreal als een lopend vuurtje.

De eerste reactie was een grote schok. Niet alleen zag de klapper er ernstig uit voor de coureur, ook enkele fotograferen konden zich maar net op tijd in veiligheid brengen. Vervolgens was er opluchting, toen bleek dat iedereen met de schrik was vrijgekomen.

Daarna was er bij sommigen zelfs even ruimte voor een smalend lachje. Want was het niet dezelfde Allan McNish die tijdens de Grand Prix van Monaco als assistent van de wedstrijdleiding een waarschuwing uitdeelde aan het adres van Kamui Kobayashi voor roekeloos rijgedrag?

De aanvulling van de stewards met een (oud)-coureur is een goede zaak, maar wellicht is het idee om voortaan naar een verklaring van goed gedrag te vragen. Wat het ongeluk, en de zware crash van Mike Rockenfeller later in de race, ook duidelijk maakte is dat de 107-procentnorm in de Formule 1 er niet zomaar is.

Grote snelheidsverschillen, zoals tussen de prototypes en de GT’s op Le Mans, leiden nu eenmaal tot gevaarlijke situaties. Mark Webber kan er over meepraten, zowel tijdens de 24-uursrace als in de Formule 1 heeft hij er mee te maken gehad.

Desalniettemin is het goed dat Jerome D’Ambrosio toch is toegelaten tot de race in Montreal. De Belg heeft dit seizoen al genoeg laten zien dat hij beter is dan zijn kwalificatietijd in Canada doet vermoeden.