In aanloop naar het nieuwe seizoen duikt FORMULE 1 in het verleden van de tien teams van 2019. Vandaag Toro Rosso, het broertje van Red Bull.

De roots van Toro Rosso liggen bij het Italiaanse Minardi, dat in 1985 wordt opgericht door Giancarlo Minardi. Doordat het team altijd met een klein budget moet rondkomen, zijn mooie resultaten een utopie. Toch behaalt Pierluigi Martini in het eerste jaar een achtste plek in de Grand Prix van Australië, nu goed voor vier punten. De jaren daarop zijn echter dramatisch, met meer uitvalbeurten, non-kwalificaties en diskwalificaties dan uitgereden races.

Vanaf eind jaren tachtig gaat het iets beter. Martini, die lange tijd uitkomt voor Minardi en in één adem genoemd wordt met het team, haalt in 1990 in de Verenigde Staten bijvoorbeeld een tweede plek in de kwalificatie, leidt een jaar eerder in Portugal de race voor één ronde en finisht meerdere keren als vierde. Minardi haalt echter nooit het podium.

Minardi beleeft in 1993 haar beste jaar. © Sutton Images.

1993 is statistisch gezien het beste jaar voor Minardi: er worden zeven punten gescoord, 73 punten als je de huidige puntentelling aanhoudt. Voor het idee: daarmee zou Minardi in 2018 het zesde team zijn (terwijl het maar zestien races had voor die score).

Na wat magere jaren verkoopt Giancarlo Minardi zijn team aan zakenman Paul Stoddart, die de renstal ook niet hogerop kan krijgen. Wel kreeg Minardi de reputatie van opleidingsinstituut. Veel bekende namen maken namelijk hun debuut bij het kleine team, zoals Giancarlo Fisichella, Jarno Trulli, Fernando Alonso en Mark Webber.

Hoogtepunt voor Toro Rosso is de overwinning van Sebastian Vettel in 2008 op Monza. © Sutton Images.

Nieuw leven ingeblazen door Red Bull
Stoddart kan de broek ook niet omhoog houden en verkoopt Minardi in 2005 aan Red Bull, dat net een eigen team heeft opgericht. De renstal wordt omgedoopt in Toro Rosso, Italiaans voor Red Bull. Vanaf 2006 verschijnt het team onder de nieuwe naam op de grid, met als voornaamste doel het opleiden van jonge talenten voor de hoofdmacht.

In de eerste jaren is Toro Rosso gewaagd aan de grotere broer. Toro Rosso gebruikt veel onderdelen van Red Bull en neemt zelfs het chassis deels over. Doordat de teams elkaar nauwelijks ontlopen, is het broertje de eerste van de twee die succes heeft. Het hoogtepunt voor de Italianen komt in 2008. Op een kletsnat Monza kwalificeert een piepjonge Sebastian Vettel zich als snelste. Zondags weet hij deze plek de gehele race te behouden: Vettel behaalt de eerste en voorlopig enige overwinning voor Toro Rosso.

In 2015 maakt Max Verstappen zijn debuut in de Formule 1 bij Toro Rosso. © Sutton Images.

Na 2008 zakt Toro Rosso weg en blijft het zweven rond de negende positie in de eindstand. Wel vinden verschillende talenten de weg naar grote broer Red Bull, waaronder (naast Vettel) Daniel Ricciardo, Daniil Kvyat, Max Verstappen en in 2019 Pierre Gasly.

Voor Toro Rosso begint in 2018 een nieuw hoofdstuk met de overstap naar de Honda-motor. Het team wordt gebruikt als proefkonijn, zodat Red Bull het Honda-krachtblok alvast kan evalueren. Dat blijkt nuttig, want ook Red Bull verschijnt in 2019 met een Honda achterin. Toro Rosso toont daarmee opnieuw zijn waarde voor Red Bull.

Lees ook: Jaarrapport – Toro Rosso: proeftuin voor Honda en Red Bull

Pierre Gasly in de Toro Rosso STR13, Abu Dhabi 2018. © Sutton Images.