Als Brendon Hartley een hardloper was, dan toch eerder een marathonloper dan een sprinter. “Het ging zeker niet perfect.”

Tijdens zijn eerste Grand Prix-weekend begon Toro Rosso-invaller Brendon Hartley de kwalificatie in de wetenschap dat hij door de 25 plaatsen straf wegens een motorwissel hoe dan ook achteraan start. Desondanks wilde de Nieuw-Zeelander natuurlijk graag het beste uit zijn sessie halen. Dat is niet helemaal gelukt, geeft hij achteraf toe.

“Het viel niet mee, er is zoveel te leren! Er is een enorm verschil tussen racesimulaties en een run op nieuwe banden en bijna lege tanks – ik denk wel vijf seconden per ronde – dat het lijkt alsof je ineens met een hele andere auto onderweg bent. Je moet het piekmoment van de banden zien te gebruiken en dat is me niet helemaal goed afgegaan. Maar goed, ik ben dan ook wel in het diepe gegooid dit weekend.”

Voor de race maakt Hartley zich geen zorgen, want in de vrije trainingen gingen de lange runs heel goed. “Dat is dan ook wat ik normaal gesproken doe”, zegt de langeafstandsracer. “Ik heb het gevoel dat ik inmiddels aardig weet hoe ik met deze banden moet omgaan in een racesituatie, dus ik zie de race met vertrouwen tegemoet.”

Een ding baart Hertley nog zorgen. “Die start! Ik heb al jaren geen staande start meer gedaan dus daar moet ik me nog wel even goed op concentreren, maar dat zal ook wel goed komen. Verder heb ik er vooral heel veel zin in. Ik hou mezelf steeds voor dat het gewoon een race is, mijn zoveelste, maar dat is natuurlijk niet waar. Het is mijn Formule 1-debuut, een droom waar ik al lang niet meer op had gerekend, en ik voel de vlinders in mijn buik echt wel.”