Ik keek vrijdagavond vlak voor de start van de tweede vrije training naar collega Ivo Op den Camp (De Limburger), mijn buurman in het perscentrum. Hij zei wat we op dat moment tegelijkertijd dachten: het ziet er van bovenaf wel heel erg mooi uit. Op zoek naar het perfecte plaatje voor de wereldwijde Formule 1-kijker is in Jeddah werkelijk niets te gek.
Alle elementen die tegenwoordig hip zijn en door circuits bijna schaamteloos worden gekopieerd, vind je dit weekend op het Jeddah Corniche Circuit. Natuurlijk is er het onvermijdelijke reuzenrad, maar ook een huisdeejay in het rennerskwartier die een fatsoenlijk gesprek op sommige plekken onmogelijk maakt, een oogverblindende lichtshow, vuurwerk en een showteam luchtacrobatiek. Alles wordt aan de boorden van de Rode Zee uit de kast getrokken om de gast en tv-kijker (vooral die) te overrompelen.
De derde aflevering van de Saoedische GP is er in dat opzicht eentje uit de categorie overtreffende trap. De wastafels in de toiletten op het media-eiland zijn er zelfs van bladgoud. Iedereen wordt tevreden gehouden, ’s avonds is er een bonte optocht van Arabische VIPS, rijken en royalty op weg naar de luxueuze paddockclub. File voor het rennerskwartier: in Jeddah is het usance. Als je de chaos een half uurtje aankijkt, zie je zo voor tien miljoen aan chique koets- en plaatwerk voorbij schuifelen.
Wat dat betreft is er op het Corniche Circuit wel een baas boven baas. En dat is prins Khalid, de voorzitter van de Saoedische motorsportfederatie. Een zeer vriendelijke man die naast de ingang van het rennerskwartier een privégarage heeft voor zijn witte Rolls Royce. Dat vind je op geen enkel ander circuit. Het doet me een beetje denken aan de Maybach van Bernie Ecclestone: de enige personenauto die onder zijn bewind de paddock in mocht en prominent naast zijn mobiele kantoor stond geparkeerd. Een machtspositie heeft zo zijn voordelen, zullen we maar zeggen.
Om even terug te keren naar waar ik het eigenlijk over wil hebben, zeker in Saoedi-Arabië draait het met de Grand Prix om imago en prestige. Zoals Zandvoort met luchtbeelden de entree vanaf de Noordzee naar het circuit als wow-moment heeft, zo heeft Jeddah dat met een kleurrijke nachtrace. Het wordt elke keer nog gekker, maar ziet er desondanks sprookjesachtig uit. Woensdag, donderdag en vrijdagochtend zag ik tientallen arbeiders nonstop doorwerken om op een enorm ponton in de vijver voor het media-eiland nog een slogan klaar te maken. Puur en alleen voor de helikopterbeelden, want vanaf aarde is het niet te zien.
Dat is ook totaal onbelangrijk. Als de wereld het maar kan zien.
