Vooruitkijkend naar komend weekend heb ik gemengde gevoelens. Vorig jaar was de eerste editie van de Grand Prix van Zuid-Korea en het was een van de zwaarste races van het seizoen. Een nieuw circuit is nooit makkelijk, maar ondanks weinig kilometers in de vrije trainingen door slecht weer en een lekke band wist ik de polepostion te veroveren.
Dat was het goede deel. De eerste 45 ronden van de race waren ook prima. De weersomstandigheden waren verschrikkelijk, maar ik reed aan de leiding. Met tien ronden te gaan viel echter alles in het water, toen de motor ontplofte. Al het harde werk en de 25 punten gingen letterlijk in rook op. Het was een cruciaal moment, omdat de strijd om het kampioenschap vorig jaar nog volop gaande was.
Wanneer zoiets gebeurt ben je enorm teleurgesteld en boos. Je wilt er eigenlijk niet over praten. Maar al snel bedacht ik me dat ik het niet zelf in de hand had. Het zou anders zijn wanneer ik door een eigen fout de leiding had verspeeld. Dit kon ik mezelf niet aanrekenen.
Desalniettemin was het moeilijk weekend voor Red Bull Racing, want mijn teamgenoot Mark Webber crashte terwijl hij in tweede positie lag. Het was voor het eerst in 2010 dat geen van beide auto’s de finish haalde. Uiteraard was het hele team teleurgesteld.
Nadat de teleurstelling was weggezakt, was ik juist trots op mijn race. Het was een lange aangelegenheid, met diverse onderbrekingen die het moeilijk maakte om in een ritme te komen. De baan was enorm glad vanwege de regen, dus het gevaar schuilde in een klein hoekje.
Ik had de race vanaf het begin onder controle en het was gewoon pech dat de motor plofte. Het kampioenschap was nog niet voorbij en het motiveerde me alleen maar meer voor de resterende races van het seizoen. Ik riep iedereen op nog harder te werken dan voorheen en dat betaalde zich uit!
Afgezien van onze eigen prestaties is het een mooi circuit. Het begint met een paar bepalende rechte stukken, waar je weinig meer kunt doen dan op het juiste moment remmen. Maar de tweede en derde sector zijn vermakelijk met vloeiende bochten die behoorlijk verraderlijk kunnen zijn.
Het wordt wel een stratencircuit genoemd. Dat zou het ook zijn als er huizen omheen stonden. Vorig jaar was alles nog pril, maar misschien dat de bouwwerkzaamheden inmiddels verder zijn gevorderd en het gevoel van leegheid wordt weggenomen door gebouwen.
Het was goed om te zien dat er in 2010 veel mensen langs de baan zaten. Zeker omdat het allemaal nogal lastminute was. De autosport staat nog in de kinderschoenen in Zuid-Korea. Hopelijk komt iedereen dit jaar terug om meer te leren over de Formule 1 en er echt van te genieten. Dat is in ieder geval wat Red Bull Racing van plan is na vorig jaar.
