“Ik wil graag een race winnen op eigen kracht”, vertelde Max Verstappen op donderdag in Maleisië. Hij verwees uiteraard naar het ongeluk tussen de Mercedessen dat hem vorig jaar in Spanje aan zijn eerste en tot dan toe enige zege hielp. Drie dagen later speelt hij het klaar.

Het is een bijna kinderlijke uitbarsting van vreugde: Max Verstappen is nog maar net de finishvlag gepasseerd en een kluwen Red Bull-monteurs valt in de pitstraat bijna over elkaar heen. In een wilde rondedans wordt de overwinning van Verstappen gevierd, er worden flesjes water over hoofden uitgeknepen. Hossend begeeft het groepje zich naar het erepodium. Max Verstappen, sinds een dag geen tiener meer, is nog met zijn uitloopronde bezig.

“Een mooi begin van een nieuw decennium”, zegt teambaas Christian Horner over de boordradio. Verstappen zwaait ondertussen naar de Nederlandse fans op de tribunes. Ze zijn er toch weer, ondanks de lange reis naar Maleisië. En in Japan zullen ze er ook weer zijn, zeker nu hun held zojuist zijn tweede overwinning gescoord heeft.

“Als ik sneller moest, ging ik sneller”, zegt Verstappen over zijn race. “Ik kon het tempo dicteren. Maar het was wel belangrijk dat ik Lewis voorbij kwam. Ik merkte dat hij wat minder tractie had bij het uitkomen van de langzame bochten. Ik bocht 1 kon ik hem aanvallen.” Hamilton merkt op dat hij de deur had kunnen dichtgooien, waarop Verstappen antwoordt dat hij wist dat zijn concurrent dat niet zou doen. “Jij rijdt voor het kampioenschap, ik niet.”

In de persconferentie probeert Verstappen zich keurig te gedragen, al wil hij net als Lewis Hamilton en Daniel Ricciardo het liefst zo snel mogelijk weg. De andere twee doen minder moeite om de formaliteiten een formeel tintje te geven. Ricciardo giet een flesje water leeg over Verstappens hoofd, juist terwijl deze aan het woord is. Als de Australiër nog wat verder zit te klooien probeert FIA-man Matteo Bonciani heel discreet om Riccardo daarvan te weerhouden. Het helpt niks: Ricciardo gaat verder met gekke bekken trekken.

Het scheelt dat Räikkönen niet kon starten”, vervolgt Verstappen. “Ik weet niet hoe snel hij zou zijn geweest, maar het was in elk geval weer een auto minder om in te halen. Verder ging het eigenlijk heel goed. Ik kwam alleen even in de problemen met twee achterblijvers die met elkaar in gevecht waren en mij bijna van de baan reden.”

Terwijl Verstappen voor de camera’s zijn verhaal vertelt, staat vader Jos breed glunderend beneden in de deuropening van Red Bulls hospitality-huisje. Hij wordt minstens zo vaak gefeliciteerd als zijn zoon. Max Verstappen, twintig jaar nog maar, heeft zojuist zijn tweede Grand Prix gewonnen. “Vorig jaar in Spanje had ik geluk”, zegt Max. “Hier was ik gewoon de snelste.” Woorden van een winnaar.

Op naar Japan.