Na jaren proberen stond Alexander Rossi eind 2015 eindelijk op de grid, als eerste Amerikaan in acht jaar tijd. Maar na vijf races was het alweer voorbij. Rossi keerde terug naar de VS, naar een thuisland dat qua autosport nooit zijn thuis was. “Ik heb het mijn best shot gegeven.”
(Dit is een bewerkte versie van een artikel uit FORMULE 1 nr. 15, 2018.)
Hij stond er maar mooi, in overall, zijn rood-wit-blauwe helm onder de arm en met de stars and stripes groot op de uiteinden van de achtervleugel. Alexander Rossi wist in 2015 in Austin alle klikkende camera’s van de vaderlandse pers op zich gericht, als eerste Amerikaanse Formule 1-coureur die op het in 2012 geopende Circuit of the Americas zou racen. Hij glunderde, en is er als we hem eind 2018 spreken nog trots op. “Je land vertegenwoordigen, zeker in het land zelf, is de droom van elke sportman. Het was heel speciaal.”
Alexander Rossi kan in 2015 op veel aandacht rekenen in eigen land.
Speciaal, maar potten breken kon hij niet als coureur van het pietepeuterige Manor Marussia, dat met een bouwpakketbolide uit het seizoen ervoor reed. Rossi had een deal voor vijf van de laatste zeven races, omdat hij het GP2-seizoen moest afmaken, waarin hij tweede werd achter Stoffel Vandoorne. Dat zijn thuiswedstrijd deel uitmaakte van de handvol races kwam mooi uit, want zijn Formule 1-loopbaan kreeg in 2016 geen vervolg. “Ik dacht weer een Manor-zitje te krijgen, maar ze gingen voor iemand anders.” Pijnlijk, maar niet de eerste keer. “Voor 2014 had ik een contract om voor Caterham te racen, maar ook dat ging niet door.”
Business of barbecue
Voor Rossi had een fulltime zitje de beloning moeten zijn van een jarenlange reis: als tiener kwam hij naar Europa. “Want succes in Amerikaanse juniorklassen levert geen Formule 1-plekje op. Je moet je in Europa bewijzen.” Dat is ook waarom er na hem geen Amerikanen de koningsklasse hebben gehaald, stelt hij. “Het is geen kwestie van talent maar van cijfers: er zijn niet veel Amerikaanse talenten die Formule 1-coureur willen worden en nog minder die naar Europa willen of kunnen vanwege het enorme commitment.” Zelf woonde hij er van zijn 16e tot zijn 24e. Hij was snel gewend. “De cultuurschok kwam toen ik terugging naar Amerika. De Amerikaanse racerij is zó anders. In Europa is het all business, heel gesloten. In Amerika is iedereen op het circuit je tegenstander, maar daarbuiten is het veel relaxter. We wonen bij elkaar in de buurt, gaan barbecueën, sporten, dat soort dingen.”
In vijf Grands Prix tijd was Alexander Rossi’s beste resultaat een twaalfde plaats.
De beslissing om terug te gaan was niet makkelijk. Dankzij testrollen bij Caterham en Marussia stond Rossi sinds 2012 op de drempel van de Formule 1. Dat de deur na die vijf races in 2015 keihard dichtsmakte viel hem zwaar. “Bij Manor kon ik me alleen bewijzen in het teamduel met Will Stevens. Of ik een eerlijke kans heb gehad? Ik weet niet of er ook maar iets eerlijk is aan de Formule 1. Ik heb voor mijn gevoel aardige dingen laten zien, maar misschien dachten mensen in de sport van niet, of ze vonden dat ik niet goed genoeg was.”
Rossi heeft zich sinds 2016 ruimschoots bewezen in de Indycars, bij Andretti Autosport. In zijn debuutjaar won hij de Indy 500, in 2018 werd hij tweede in het kampioenschap (en in 2019 derde, red.). Hij heeft geen spijt van zijn Manor-optredens, “want ik heb het mijn best shot gegeven”. De Formule 1 hoeft niet meer voor hem. “Er zijn geen teams geweest die hebben geprobeerd om me terug te halen, daar kan ik kort over zijn, maar waarom zou ik ook terug willen? Ik zit hier in een betere positie dan ik ooit in de Formule 1 had kunnen zitten, bij een geweldig team in een heel competitief kampioenschap.”
In 2019 keerde hij keerde hij wel terug naar Austin, naar het Circuit of the Americas: “een geweldig circuit.” Voor Rossi een bekende bestemming, op een andere route. “Als je zoals ik zo’n lange weg hebt afgelegd, is het lastig een andere in te slaan. De Formule 1 was altijd mijn droom, maar het heeft goed uitgepakt dat ik ervan ben weggelopen.”
Alexander Rossi won de Indy 500 in 2016 bij zijn debuut op de Brickyard.
Uitzendtijden GP van Amerika Vrijdag 1 november 17:00 – 18:30 1e vrije training
21:00 – 22:30 2e vrije training
Zaterdag 2 november 19:00 – 20:00 3e vrije training
22:00 – 23:00 kwalificatie
Zondag 3 november 20:10 race
