Ik had contactlenzenvloeistof nodig. Een opticien was nergens te vinden dus ging ik naar de lokale supermarkt om mijn geluk te beproeven.Nu was het niet de eerste de beste buurtsuper waar ik naar binnen stapte. De winkel was zo groot als een vliegtuighangar en vrijwel alles werd er verkocht. Elektrische brommers, die hier in Sjanghai heel populair zijn, stonden met tientallen opgesteld.

Op de kampeerafdeling kon je wel acht verschillende typen iglotenten kopen. Bij de flora en fauna was er keus uit levende schildpadden, een aquarium met kikkers of palingen, waarvan er af en toe eentje ontsnapte, om daarna door een medewerker behendig weer te worden teruggegooid.

Bij de afdeling persoonlijke verzorging hoopte ik mijn slag te slaan. Zes rijen met deodorant, tandpasta, nagellak, shampoo, maar nergens contactlenzenvloeistof. De afdelingsmanager, een hippe dertiger die op rolschaatsen door de winkel flitste, schoot te hulp. Wat had ik nodig?

Er was een bordje met “I speak English” op zijn jas gespeld, maar zijn Engels bleek beperkt tot “so sorry sir”, en “okayokay.” Hij had geen idee wat ik bedoelde. Toen ik de woorden ‘contact lens cleaner’ op zijn mobiele telefoon intoetste ging er nog steeds geen lichtje branden.

Ik wees naar mijn ogen. “Cleaner”. Nu rolschaatste hij voor me uit naar de apotheekafdeling. De vier Chinese meisjes die achter de toonbank stonden keken me vragend aan. Potdorie, dacht ik, er zullen in China toch ook wel mensen zijn met contactlenzen?

Ik wees naar mijn oog en maakte vervolgens een wrijvende beweging in het kommetje van mijn hand, zoals je normaliter een contactlens schoonmaakt. Kan niet missen, zou je denken.

Nu was er plots een blijk van herkenning. De vier meiden begonnen gegeneerd te giechelen en wendden zich van mij af. Er werd in het Chinees overlegd en kennelijk werd besloten dat de rolschaatsmanager mij verder zou helpen.

Zwetend en stotterend prevelde hij een paar woorden, die ik niet verstond, en ging mij met zichtbare tegenzin voor naar de afdeling waar ik zojuist onverrichterzake van was teruggekeerd, de dames in hoge mate van opwinding achterlatend. Ik had geen idee waar alle consternatie door veroorzaakt werd, maar het zag er in elk geval naar uit dat ik mijn bedoelingen duidelijk had weten te maken.

Gedecideerd wees hij mij op het juiste schap en maakte zich uit de voeten. Tussen de tientallen felgekleurde doosjes zou ik vast wel iets vinden dat op mijn eigen merk lenzenvloeistof leek.

Helaas. Het waren condooms. In alle soorten en maten.

Misschien doen Chinezen andere dingen met condooms dan wij. Of zou ik zojuist het Chinese gebaar voor geslachtsgemeenschap hebben ontdekt?