Na iedere Formule 1-race deelt coureur Jeroen Bleekemolen in een exclusieve column voor Formule1.nl zijn bevindingen. Wie of wat viel hem op, wat ging er goed en wat moet er anders? Ditmaal na de GP van Groot-Brittannië: Over het sprookje van Hülkenberg, de dramatische race van Verstappen, de bittere pil voor Oscar Piastri en de thuisoverwinning van Lando Norris.

Wie vooraf had voorspeld dat Max Verstappen de pole position zou pakken op Silverstone, had waarschijnlijk wat gefronste blikken gekregen. Toch stond hij er op zaterdag. Het onderstreept hoe dicht het veld in de kwalificatie bij elkaar zit. Maar laten we eerlijk zijn: over een hele raceafstand is de McLaren momenteel simpelweg de beste auto. Dat blijkt keer op keer. De concurrentie kan op zaterdag nog aanhaken, maar op zondag is het vaak een ander verhaal.

Het goede nieuws voor de neutrale fan is dat er dit seizoen nog circuits komen waarop inhalen lastig is. En dan krijg je races waarin iemand vóór die razendsnelle McLarens start en ze achter zich kan houden. Je positie is op zulke banen goud waard. De dynamiek van het kampioenschap wordt er alleen maar interessanter op.

Hülkenbergs heldenrace

Silverstone liet bovendien nog iets anders zien: hoe een regenrace alles op z’n kop kan zetten. Bijna niemand kwam foutloos door de middag heen. Regen vraagt niet alleen snelheid, maar ook slimheid. Het draait dan om gevoel, timen, keuzes maken. En dat is precies waar Nico Hülkenberg het verschil maakte.

Van P19 naar zijn allereerste podium, het is het soort verhaal waar de sport zo van leeft. Een coureur met onmiskenbaar talent, maar altijd nét buiten bereik van het ereschavot. Ik heb zelf veel tegen hem geracet en heb altijd al gezien dat het een megatalent was. Maar hij had in de F1 ofwel pech ofwel een auto die niet goed genoeg was voor het podium. Maar zondag viel alles samen. De strategie klopte, de pitstops kwamen precies goed, en vooral: Hülkenberg zelf bleef foutloos. Waar Verstappen, Hamilton en Leclerc kleine of grotere misstappen maakten, reed hij als een raket naar voren. En dan krijg je zo’n zeldzame, magische zondag.

En dat in een Sauber! Het team maakt dit seizoen duidelijk stappen. De auto is verbeterd, de organisatie lijkt op orde. Het helpt natuurlijk ook als je de juiste mensen op de juiste plekken hebt. Maar zelfs dan is een podiumplek nooit vanzelfsprekend. En de  Britse Grand Prix bewees dat op een dag waarop de groten struikelen, je er zelf moet staan en het hoofd koel moet houden. En dat deed Hülkenberg.

Foutje, bedankt

Niet iedereen hield het hoofd even koel. Oscar Piastri bijvoorbeeld, die tijdens de herstart zijn remmen iets te fanatiek opwarmde. Niet met kwade bedoelingen om Verstappen te hinderen, maar het was wel een actie die vragen opriep. Gewoon een slechte inschatting. En Verstappen zelf? Die verloor kort na de herstart de controle over zijn Red Bull. Een zeldzaam foutje, maar hij herstelde knap. Het deed denken aan zijn redding in Brazilië jaren geleden.

Toch was het daarna klaar. De grip verdween, en zelfs Verstappen kan dan geen wonderen verrichten. Het toont nog maar eens aan: in de regen moet niet alleen de coureur goed zijn, maar ook de auto. In regenraces worden de minpunten van je auto alleen maar uitvergroot, en dat merkte je ook bij Lewis Hamilton. Normaal een meester in natte omstandigheden, maar nu zonder antwoord.

En dan Lando Norris. Winnaar van de Britse Grand Prix. Sommigen zeggen dat hij de overwinning cadeau kreeg door de straf van Piastri, maar dat doet hem tekort. Kijk je naar McLaren dit seizoen, dan zie je een patroon: daar wint steevast de coureur die de minste fouten maakt. Zowel in de kwalificatie als in de race, week in, week uit. Zondag was dat Norris. En dus was hij de terechte winnaar.

Lees hier alles over de GP Groot-Brittannië

De nieuwe classic special van FORMULE 1 MAGAZINE is uit! Haal ‘m nu in de winkel of bestel hieronder online, met gratis bezorging in heel Nederland.