De WMSC is wel degelijk van mening dat Ferrari zich tijdens de Duitse Grand Prix bediende van teamorders. Er volgde geen straf omdat de regels onduidelijk zijn.

FIA-baas Jean Todt vertelde in een eerste reactie dat Ferrari ontsnapte wegens gebrek aan bewijs, maar nu blijkt dat de World Motor Sport Council (WMSC) wel degelijk over belastend bewijs beschikte.

De conclusie van de WMSC is dat Ferrari teamorders gebruikte en zich bemoeide met de uitslag van de race. De reden dat Ferrari niet zwaarder werd bestraft schuilt in het feit dat artikel 39.1 (verbod op teamorders) van het sportief reglement de laatste seizoenen niet consequent is toegepast.

Argumentatie FIA
De FIA zette Lars Osterlind als onderzoeker op de zaak. De ervaren Zweed achterhaalde onder meer dat de motor van Fernando Alonso op het moment dat hij teammaat Felipe Massa voorbij stak meer toeren mocht draaien dan de leider van de race in Hockenheim.

“Ferrari stelt dat Alonso in aanloop naar de inhaalactie sneller was dan Massa, maar de onderzoeker is het niet eens met de argumentatie. Enkele ronden voor de manoeuvre werd op verzoek van beide race-ingenieurs de motor van hun coureurs in een zuinigere stand gezet. Daarna mocht de motor van Alonso weer meer toeren draaien zonder dat Massa hiervan op de hoogte was. Alonso beschikte op dat moment over een duidelijk voordeel”, aldus de FIA.

Ook haalt de FIA een radioboodschap eerder uit de race aan. De beruchte passage 'Felipe, Fernando is sneller dan jij, kun je dat bevestigen?' werd op televisie uitgezonden, maar dat gold niet voor een aantal fragmenten tijdens de 19e ronde.

“Ik ben een stuk sneller”, meldde Alonso. “Begrepen, we kijken er naar. Geen zorgen”, luidde het antwoord. Negen ronden later meldde de ingenieur van Massa het volgende: “Je moet de leiding behouden, houd het gat ten opzichte van hem in stand. De score is bekend, kom op.”

Dit is voor de FIA 'voldoende om te concluderen dat Ferrari via codetaal een teamorder besloot toe te passen, iets wat in strijd is met artikel 39.1 van het sportief reglement'. De autosportbond is ook van mening dat Ferrari de uitslag van de race bepaalde.

“Ferrari benadrukt dat de uitslag 18 ronden verwijderd van de finish nog onzeker was, maar Massa reed onbedreigd aan de leiding. Dit met uitzondering van de 21e ronde toen hij werd gepasseerd door Alonso. Hij pakte de leiding echter direct terug. Alonso kon de koppositie pas definitief overnemen toen Massa onverwacht het gas losliet nadat hij een boodschap ontving.”

De WMSC vond dit in strijd met artikel 151C (het in diskrediet brengen van de sport, red.) van de International Sporting Code. “Het is belangrijk voor de FIA om de sportieve integriteit van de Formule 1 en het WK te beschermen. In onze ogen mag het niet zo zijn dat moet worden getwijfeld aan de prestaties van coureurs die na afloop van de race op het podium staan.”

Strafvoorstel FIA
Op basis van de hierboven aangevoerde argumentatie kwam Osterlind tot de conclusie dat een straf voor Ferrari gerechtvaardigd was. Hij stelde voor dat de boete van 100.000 dollar bleef staan, dat vijf seconden straftijd moest worden uitgedeeld aan Alonso (waardoor hij als tweede zou worden geklasseerd) en voorwaardelijk verlies van punten voor coureurs en team. Ferrari zou de punten terugkrijgen wanneer het in het restant van seizoen 2010 niet opnieuw in de fout ging.

Verdediging Ferrari
De verdediging van Ferrari richtte zich met name op het feit dat er via het contact over de radio geen order werd 'uitgevaardigd', maar informatie werd 'gedeeld'. Het team legde ook uit wat het daar precies onder verstaat.

“Wat Ferrari betreft is Massa niet opgedragen Alonso te laten passeren. In plaats daarvan ontving hij relevante informatie. Op basis daarvan nam hij een beslissing in het belang van het team. Pas daarna kwam Alonso voorbij. De relevante informatie was dat Alonso de snellere van de twee was terwijl Sebastian Vettel het gat naar onze coureurs dichtte.”

“Massa vond het in het belang van het team en de veiligheid van beide coureurs om plaats te maken voor Alonso. Dat deed hij dan ook. Ferrari is van mening dat er een duidelijk verschil bestaat tussen 'teamorders' en 'teamstrategie en tactiek'. Onze communicatie valt in die tweede categorie.”

Ferrari is het er daarom niet mee eens dat de sport in diskrediet zou zijn gebracht door de tactiek die het toepaste. “Het zou verkeerd zijn om te vertrouwen op een reglement dat mogelijk verschillende tekortkomingen herbergt en enkele algemeen geformuleerde bepalingen die duidelijk zijn gericht op verschillende situaties.”

Daarnaast wijst Ferrari op drie gebeurtenissen uit het verleden.

“Tijdens de Grand Prix van Duitsland in 2008 maakte Heikki Kovalainen op exact dezelfde locatie negen ronden voor de finish ruim baan voor Lewis Hamilton. Daardoor kon Hamilton later Massa en Nelson Piquet junior inhalen en de race winnen." Zowel Kovalainen als Hamilton reed op dat moment voor McLaren.

“Tijdens de Grand Prix van Turkije in 2010 koos Mark Webber er voor Sebastian Vettel niet te laten passeren, wat resulteerde in een botsing en nadelige gevolgen voor beide coureurs.” Webber en Vettel zijn teamgenoten. De twee rijden in dienst van Red Bull

“Tijdens dezelfde Grand Prix van Turkije lagen Lewis Hamilton en Jenson Button na de botsing eerste en tweede. McLaren liet beide coureurs via de radio weten dat zij 'benzine moesten sparen'. Dit kan eveneens worden beschouwd als een vorm van 'teamstrategie en tactiek' en een boodschap voor beide coureurs om elkaar niet aan te vallen.”

Tot slot wijst Ferrari er op dat de stewards het in Duitsland niet nodig vonden een straf op te leggen met gevolgen voor de posities waarop beide coureurs waren gefinisht. “Dit besluit van de stewards reflecteert hun realisme ten aanzien van het dubbelzinnige karakter van de regels zelf, hoe lastig deze regel in de omgang is en een consequente behandeling voor verschillende teams.” 

Conclusie
Uit de argumentatie van de FIA blijkt dat het Ferrari op twee gebieden schuldig bevindt: de renstal besloot teamorders uit te vaardigen en bemoeide zich met de uitslag van de race. Toch blijft slechts de reeds in Duitsland opgelegde boete staan en moet Ferrari de proceskosten extra voor zijn rekening nemen. 

Punt drie van de conclusie is het meest interessant: “De WMSC erkent dat in het verleden vaker incidenten zijn voorgevallen die gebrandmerkt zouden kunnen worden als 'teamorders' en wellicht werd daarbij inconsistent gehandeld. Ook is het moeilijk het indirect uitvaardigen van teamorders op te sporen als coureurs naderhand hun beklag niet doen. De WMSC accepteert dat dit van invloed zou kunnen zijn op de strategie die Ferrari toepaste.”

“Daarnaast heeft de WMSC brieven mogen ontvangen van Frank Williams en Peter Sauber waarin een warm pleidooi wordt gehouden voor het toepassen van teamorders in sommige gevallen. De WMSC acht het daarom verstandig dat de Sportieve Werkgroep artikel 39.1 van het sportief reglement evalueert.”

Klik hier voor het volledige document van de FIA.