In aanloop naar het nieuwe seizoen duikt FORMULE 1 in het verleden van de tien teams van 2019. Vandaag is Red Bull aan de beurt.

Red Bull is sinds 1995 betrokken bij de Formule 1. In eerste instantie niet met een eigen team, maar als opleider van talentvolle coureurs. Eigenaar Dietrich Mateschitz slaat daarvoor in de jaren negentig de handen ineen met Helmut Marko, die een renstal heeft in de Formule 3000 (de huidige Formule 2).

De eerste aanwezigheid van Red Bull is als sponsor van Sauber in de jaren negentig. © Sutton Images.

Het Formule 3000-team wordt omgedoopt tot ‘Red Bull Junior Team’ als all-round opleidingstraject. De bedoeling van het juniorteam is om talentvolle coureurs op te leiden, zodat zij de stap naar de Formule 1 kunnen maken. Om de coureurs in de Formule 1 te plaatsen sluit Red Bull een sponsordeal met Sauber, die eindigt in 2004.

Van Stewart, via Jaguar naar Red Bull
Het team dat nu bekend is als Red Bull begon ooit als Stewart Grand Prix. De renstal van drievoudig wereldkampioen Jackie Stewart en zoon Paul Stewart wordt in 1997 opgericht. Met coureurs als Rubens Barrichello, Jos Verstappen en Johnny Herbert wordt in drie jaar tijd een handjevol podiumplekken behaald, waarvan de overwinning van Herbert in Duitsland in 1999 de mooiste is. Stewart verkoop zijn team aan het einde van dat jaar aan motorleverancier Ford.

Jaguar weet nooit uit te groeien tot een belangrijke speler. © Sutton Images.

Ford doopt Stewart om in Jaguar, om zo reclame te maken voor het Britse automerk dat onderdeel was van Ford. De wagens worden in het Britse racing green gespoten en krijgen een Cosworth-motor, onder de naam van Ford. Jaguar trekt Niki Lauda aan als leider en met namen als Eddie Ervine, Johnny Herbert en Mark Webber rijden er goede coureurs voor het team. Aansprekende resultaten worden echter niet gehaald. Ford is ontevreden over de resultaten en vindt dat hun eigen naam te weinig aandacht krijgt. Daarom wordt het team in 2004 verkocht aan energiedrankjesfabrikant Red Bull.

Vanaf 2005 verschijnt de renstal op de grid als Red Bull Racing. Ervaren coureur David Coulthard wordt aangetrokken om het team op sleeptouw te nemen. Als teamgenoot ziet hij Christian Klien en Vitantonio Liuzzi naast zich, vanaf 2007 is dat Mark Webber. Red Bull gaat verder waar Jaguar is gebleven en wordt een constante middenmoter. Als vanaf 2009 Sebastian Vettel de plek van Coulthard overneemt begint het pas echt te lopen en worden de eerste polepositions en overwinningen behaald.

Vanaf 2010 begint het grote succes van Red Bull: vier maal achter elkaar beide titels. Hier wint Vettel in Abu Dhabi de eerste. © Sutton Images.

Vette(l) jaren
Op de basis die in 2009 wordt gezaaid, wordt vanaf 2010 geoogst. Vettel wordt wereldkampioen, Red Bull is het beste team. Dat kunstje wordt in 2011, 2012 en 2013 nog eens overgedaan. Vooral in 2013 is de Red Bull haast onverslaanbaar: Vettel wint de laatste negen races van dat seizoen allemaal. Belangrijke factor in het succes is de hand van topontwerper Adrian Newey. Hij weet de aerodynamica perfect op orde te krijgen, waardoor de wagen in de bochten op rails lijkt te liggen.

De troef van Red Bull verhult direct ook de achilleshiel: de motor. Het blok van Renault dat achterin ligt is niet altijd het beste van het veld. Vooral wanneer vanaf 2014 de V6-turbomotor zijn intrede doet, slaat Renault de plank mis.

Het sterke chassis van Red Bull zorgt ervoor dat de wagen in de jaren daarna toch nog tot de (sub)top behoort, maar het is ook duidelijk dat Red Bull met een betrouwbaardere en sterkere motor veel beter voor de dag kan komen. Reden voor Red Bull om vanaf 2019 te scheiden van Renault, over te stappen naar Honda en een nieuw hoofdstuk aan zijn geschiedenis toe te voegen.

Lees ook: Jaarrapport – Red Bull: dagsucces hoogst haalbare

Max Verstappen in de Red Bull RB14, Japan 2018. © Sutton Images.