Eén van de voordelen van mijn vriendschap met de Braziliaanse collega’s is – naast de gezelligheid natuurlijk – dat je altijd goed op de hoogte bent van het reilen en zeilen in het Braziliaanse kamp. Het is een hechte groep, waarbij coureurs en journalisten elkaar in den vreemde opzoeken.Door hun verhalen krijg je ook een veel beter inzicht over hoe de coureurs in werkelijkheid zijn. Zo wordt Rubens Barrichello als persoon alleen maar leuker en leuker als ik hoor hoe sympathiek hij met de Braziliaanse media omgaat.

Zoals Robert Doornbos in het afgelopen nummer (14) van Formule1.nl al verklaarde, is het leven van een autocoureur vaak een eenzaam bestaan. Ook voor een coureur als Rubens Barrichello. Het liedje ‘Als je wint, heb je vrienden’ gaat echt niet in alle gevallen op.

Lang niet altijd is de Brawn-coureur in de gelegenheid familie of vrienden mee te nemen naar een Grand Prix. Om niet alleen te hoeven reizen, vroeg hij twee Braziliaanse journalisten hem te vergezellen naar Monza. In zijn privé-vliegtuig wel te verstaan.

Het toestel was uitgerust met acht grote leren fauteuils, een enorme tv en achterin een slaapkamer voor de coureur. Afgezien van de twee piloten was er geen personeel aan boord, waarop Rubens zich ontpopte tot een prima steward. Hij had speciaal wijn aangeschaft voor zijn gasten, bereidde een lunch voor en warmde die vervolgens op in de magnetron. Daarnaast zorgde hij ervoor dat zijn gasten er comfortabel bij zaten met een dekentje en kussentje en dat hen aan niets ontbrak.

Natuurlijk zonderde de Braziliaan zich op een gegeven moment af om wat nachtrust te krijgen, de rest van de tijd spendeerde hij met zijn gasten om over koetjes en kalfjes te keuvelen. Ongekend gastvrij en sympathiek. Toch eens vragen of Formule1.nl binnenkort ook een vlucht mag maken met Air Rubens.