Schrijven voor gedrukte én digitale media levert interessante vergelijkingen op. Het voornaamste verschil tussen de twee is het almachtige woord voor iedereen die zijn schrijfsels op papier gedrukt ziet. De deadline. Als die verstrijkt is de rol van de journalist uitgespeeld, ongeacht wat er daarna allemaal nog gebeurt.Deze week zat ik met een leeg computerscherm voor mijn neus, een mok koud geworden koffie op mijn bureau en een overzicht van alle teams en coureurs die in 2009 aan de start komen. De redactie van FORMULE 1 RaceReport draait in deze weken overuren, want naast het blad wordt er ook een Preview Special gemaakt. Een van mijn taken was het schrijven van het verhaal over Toro Rosso, plus artikelen over hun twee coureurs.
De auto waarmee Toro Rosso gaat rijden wordt pas in maart voor het eerst getest. Hij zal wel lijken op de auto van Red Bull Racing, maar die was ook nog niet af. En op mijn monitor knipperden vier woorden. “Toro Rosso, tweede coureur.”
Ik besloot maar eens te bellen met Faënza, naar Toro Rosso. ‘Hoe groot is de kans dat ik straks enorm voor schut sta als ik Sebastien Bourdais als jullie tweede coureur aankondig’, vroeg ik aan persdame Fabiana.
‘Oeh, kun je nog wachten?’
‘Nog een paar dagen. Maar hij wordt het toch?’
‘We weten het niet. Eerlijk waar. Maar er kunnen soms rare dingen gebeuren. Ik zou wachten.’
Rare dingen? Potverdorie, nu wist ik het nog niet. Dan kun je beter de samensteller van het Ajax-jaarboek zijn, dacht ik. Die hoeft in elk geval niet tot de laatste speelronde te wachten om te weten dat hij dit jaar geen kampioenschapsverhaal hoeft te schrijven.
Twee dagen later werd bekend dat Bourdais volgende week voor Toro Rosso gaat testen. Nog een dag later bevestigde het team dat de Fransman gewoon blijft. Je vraagt je af waarom dat zo lang heeft moeten duren. Toch niet omdat iemand bij Toro Rosso serieus dacht dat Takuma Sato beter is dan Bourdais?
Ik kon in elk geval opgelucht het hoofdstuk Toro Rosso afmaken. Nog even en de Preview Special kon naar de drukker. Voor de zekerheid liep ik het lijstje teams nog even langs, en het aantal pagina’s van de special.
Ik hield zes pagina’s over.
Shit. Honda.
