In 2011 moest de formatie uit Hinwil weer helemaal zelf rondkomen. Menigeen voorspelde daarom een lastig seizoen, aangezien Sauber in 2010 vaker niet dan wel stickers op de auto had. De komst van Sergio Pérez bleek een goede zet te zijn. De Mexicaan nam meerdere Mexicaanse geldschieters mee naar Zwitserland en bleek ook wel aardig te kunnen sturen. Het rijdersduo
Kobayshi begon vorig jaar aan zijn tweede seizoen voor Sauber. In zijn eerste jaar viel hij vaak op met risicovolle, maar geslaagde inhaalacties. In zijn tweede seizoen maakte de Japanner een volwassen indruk. Foutjes maakte hij zelden en punten pakte hij, vooral in de eerste seizoenshelft, regelmatig. Volwassen, het is het juiste woord om het debuut van Pérez te definiëren. De debuterende Mexicaan slaagde er in Melbourne in om maar een keer te hoeven stoppen op de snel slijtende Pirelli’s. Ook eindigde hij, net als Kobayashi bij de eerste tien. Jammer was wel dat vervolgens de achtervleugel van beide coureurs niet in orde bleek te zijn. Gevolg: diskwalificatie. Kobayashi bleef daarna bezig aan een sterke reeks. Tot en met de Canadese Grand Prix eindigde hij elke race in de punten. Met als klapper op de vuurpijl zijn vijfde plaats in de straten van Monaco. Een race met een keerzijde voor Sauber, aangezien Pérez hard crashte. Blessure
De Mexicaan vloog in de derde kwalificatie bij het uitkomen van de tunnel er hard af. Vervolgens was hij op zondag nog niet fit genoeg om de race te starten. In Canada was hij wel van de partij, maar had hij op vrijdag al last van duizelingen. Pedro de la Rosa, die als reservecoureur van McLaren was meegereisd naar Montréal, wilde het team dat hem in 2010 nog ontsloeg wel uit de brand helpen en reed de rest van het weekend. In Valencia was Pérez er echter gewoon weer bij en in de volgende race op Silverstone pakte de Mexicaan voor de tweede keer, na de Spaanse GP, punten in de Formule 1. Ontwikkelingsslag
Bij het ingaan van de tweede seizoenshelft was het voor meerdere races over met de pret. Mondjesmaat werd er nog punten gescoord. Een garantie, zoals dat bij Kobayashi in de eerste races was, om punten te pakken was er niet meer. De twee Saubers vielen steeds verder terug. Het kon niet opboksen tegen de ontwikkelingssnelheid van andere teams. Sauber pakte in de eerste tien races namelijk 35 punten. In de negen races die daarop volgden werden er nog maar negen punten binnen gehengeld. Toro Rosso, dat uiteindelijk drie punten achter Sauber in het kampioenschap eindigde, volgde precies de andere weg. In het eerste deel werden zeventien punten gepakt, daarna volgden er 24. Waar andere teams met geblazen diffusors kwamen, kon of wilde Sauber daar niet mee komen. De ontwikkelingsslag in de loop van het seizoen had een aantal verliezers. En Sauber was er daar absoluut één van. Conclusie
De eerste seizoenshelft van Sauber was sprankelend. Kobayashi is een complete coureur die over een natuurlijke bonk snelheid beschikt. Ook het debuut van Pérez in Australië spreekt tot de verbeelding. De Mexicaan kende een goed debuutseizoen en is ‘uiteraard’ er dit jaar weer bij. Al is het alleen al dankzij de Mexicaanse peso’s die hij meeneemt. Kobayashi pakte dertig punten, Pérez veertien. Dit jaar kan, en mag dat wel wat beter. Maar er zijn absoluut debutanten die er niets van bakten. De 21-jarige coureur hoort niet tot dat gezelschap, dat is wel iets dat duidelijk is. In de eerste seizoenshelft bewees Sauber dat het, net als voor de overname van BMW, als privateer goed mee kan komen in het Formule 1-veld. Het kan een degelijke, snelle auto bouwen en Peter Sauber beschikt nog altijd over een neusje voor talent. Het is echter pure noodzaak dat het team er in de toekomst toe in staat is de ontwikkelingsslag met andere teams bij te benen. Cijfer: 6.5/10
