Het Formule 1-circus strijkt neer in de bergen van Oostenrijk voor ronde acht van het wereldkampioenschap.

In 2014 keerde de Formule na een afwezigheid van tien jaar terug in Oostenrijk. De faciliteiten hadden een flinke facelift gekregen, maar het circuit was nog hetzelfde als in 2003.

De Red Bull Ring is een medium downforce-circuit, ook al telt het slechts negen bochten. De totale lengte van de baan is 4.326 meter, waarmee het één van de kortere circuits is op de kalender. Op zondag zit de race er na 71 ronden op. De lay-out van het circuit maakt dat tractie belangrijker is dan op elk ander circuit, dus de teams die vermogen tekort komen, zouden wel eens in het nadeel kunnen zijn.

Ook op de Red Bull Ring hebben de coureurs twee DRS-zones tot hun beschikking. Op startfinish mogen ze hun achtervleugel openklappen, evenals op het rechte stuk na bocht twee.

1970
In 1970 keert de Formule 1 na zes jaar terug op Oostenrijkse bodem. Nabij Spielberg heeft men een hagelnieuw circuit gebouwd in de natuurlijke omgeving van de deelstaat Stiermarken. Het circuit lijkt in grote lijnen op dat van nu, maar is een stuk langer en de hairpins van nu waren destijds veel snellere doordraaiers.

Jochen Rindt, De Duitser rijdend onder een Oostenrijkse licentie, leidt met afstand het kampioenschap en begint dan ook als topfavoriet aan zijn ’thuisweekend’. Hij wint de vier voorgaande Grands Prix en ook tijdens de kwalificatie onderstreept hij zijn favorietenrol. Hij pakt in zijn Lotus 72 de pole position. Naast hem staat de steeds sterker rijdende Clay Regazzoni namens Ferrari.

Het publiek dat op zondag massaal toegestroomd is, krijgt echter niet waar het op hoopt. Rindt valt al na 21 ronden uit met een motorprobleem, waardoor de Ferrari’s van Regazzoni en Jacky Ickx het vooraan voor het zeggen hebben. In ronde twee heeft de Zwitser zijn teamgenoot Ickx echter al voorbij gezwaaid, waardoor een echte strijd uitblijft. De twee bouwen samen een voorsprong op van anderhalve minuut op hun achtervolgers en gaan getweeën over de streep.

De derde plaats is opvallend genoeg voor de Duitser Rolf Stommelen. Hij rijdt in de Brabham een uiterst sterke openingsfase en profiteert later van het malheur van anderen. Voor Rindt zou de Grote Prijs van Oostenrijk zijn laatste start betekenen. Hij crasht en overlijdt tijdens de trainingen voor de Italiaanse Grand Prix drie weken later. Rindt wordt postuum tot wereldkampioen gekroond.

omschrijving
Ickx en Regazzoni op weg naar de dubbelzege.

Vorig jaar
In 2014 krijgen de Mercedes-jongens te stellen met een opvallend sterk Williams. Felipe Massa en Valtteri Bottas bezetten na de kwalificatie zelfs de eerste startrij. Laatsgenoemde boekt een dag later zijn eerste podiumplaats, maar de Fin kan niet voorkomen dat Mercedes ‘gewoon’ een dubbelzege pakt. Het volledige raceverslag lees je hier.

In de spotlights
De Amerikaan Danny Sullivan ziet er als driver steward komend weekend op toe dat iedereen de reprimandes krijgt die hij verdient. Sullivan reed zelf maar één seizoen in de Formule 1, maar werd daarna buitengewoon succesvol in Amerika. Hij won zowel het IndyCar-kampioenschap als de Indy 500.

In Oostenrijk kun je statistisch gezien maar beter niet aan de rechterkant van de grid starten. In alle Grands Prix, gehouden op de huidige configuratie, werd er vanaf de linkerzijde van de startopstelling gewonnen. Pole position is daarbij geen garantie voor succes. Driemaal leidde de snelste tijd in kwalificatie ook tot de overwinning, tegenover vier zeges vanaf P3. David Coulthard lukte het in 2001 om vanaf de zevende startplaats te zegevieren.

Van het huidige deelnemersveld wist alleen Nico Rosberg de Oostenrijkse Grand Prix ooit te winnen. Dat was in 2014, toen de Formule 1 na een afwezigheid van tien jaar terugkeerde op de voormalige A1-Ring. Eerdere winnaars op de huidige omloop waren:

2014: Nico Rosberg
2003: Michael Schumacher
2002: Michael Schumacher
2001: David Coulthard
2000: Mika Häkkinen
1999: Eddie Irvine
1998: Mika Häkkinen
1997: Jacques Villeneuve

Banden
Pirelli neemt naar de Grand Prix van Oostenrijk de zachte en superzachte banden mee.