“De tweede keer winnen is absoluut een mooier gevoel. Vorige keer was natuurlijk een fantastische overwinning, maar kwam er ook een dosis geluk bij kijken. Nu zijn we zó dominant geweest van start tot finish… Echt ongelofelijk. Fantastisch om dat zo te doen en de race te domineren en winnen. We hebben vijftig procent van de race ongeveer op kop gelegen en ik reed de snelste raceronde – en volgens mij ook een baanrecord. We waren gewoon heel dominant. Onze rivalen van Mazda leken in het begin heel sterk en van Acura had ik meer verwacht, maar uiteindelijk zag je toch dat ze een soort van wegvielen, terwijl onze auto ronde-na-ronde-na-ronde hard bleef gaan en geen snelheid verloor.”
(Tekst loopt door onder de foto)
Hoe was het team zonder Alonso, maar met Dixon en Briscoe naast Kobayashi en jezelf?“Dixon was fantastisch om mee te werken. Echt een super goede gast ook, het zou zo een van m’n beste vrienden kunnen zijn. Vooral qua setup had hij ook ontzettend veel goede input. Ik denk dat er ook vanuit hem een stukje input kwam dat uiteindelijk het verschil heeft gemaakt in dat we zo’n goede auto hadden hier in Daytona. Kobayashi is al langere tijd een goede vriend van me en heb ik vorig jaar natuurlijk al mee gewonnen. Hij is ontzettend snel vooral, in de snelle bochten valt er echt niet aan hem te tippen en hij is ook een mooi karakter. Met Briscoe ga ik de rest van het seizoen rijden en ook daar gaat het goed mee.” Lees ook: Daytona-winnaar Van der Zande: ‘Ik nodig Alonso graag nog een keer uit!’
De winnaar op Daytona krijgt een Rolex als prijs. Voor het weekend vertelde je de Telegraaf dat de eerste voor je zoon is, en de tweede voor je dochter. Voor wie is nummer drie?“De tweede is inderdaad voor m’n dochter. Voor mijn kinderen geldt: als ze achttien of 25 zijn en zich gedragen, mogen ze hem hebben. Als ik nummer drie win, gaat ie naar mijn vriendin Carlijn. Het is natuurlijk fantastisch om dit met je familie te kunnen delen.” Next up: Bathurst, ook weer een iconische race, toch? Hoe zie jij je kansen daar?
“Bathurst is zeker een iconische race. Ik denk dat we qua balance of performance moeten afwachten waar we staan. De ervaring op dit circuit is er niet: dit wordt de eerste keer dat deze Honda NSX op deze baan gaan rijden, dus we gaan zien hoever we komen. Ik denk echter dat we goede kansen zouden moeten hebben, en ik heb twee hele goede teamgenoten (Dane Cameron en Mario Farnbacher, red.) waarmee ik het ga doen. We gaan het zien. Voorlopig zit ik eerst in het vliegtuig naar Australië!”
