De rust is weer een beetje weergekeerd. Na huldigingen in Oviedo, Viry-Chatillon en Enstone zal Fernando Alonso nu ergens lekker op een warm eiland zitten.
Alonso is aan het bijkomen van spannende tijden en lastige sportcommissarissen. De batterij opladen voor een nieuwe werkomgeving (altijd leuk) en genieten als tweevoudig wereldkampioen terwijl je pas 25 jaar oud bent. Zou hij lekker slapen? Stopt hij zijn duim in de Spaanse mondhoek en is hij na drie minuten vertrokken? Droomt hij van overwinningen in 2007? Of ligt hij schaapjes in zilver/zwarte pakjes te tellen? Schrikt hij badend van het zweet wakker omdat hij een bommetje in het zwembad zag van Norbert Haug? Piekert hij zich suf om zich in het Duits verstaanbaar te maken?
Ik denk het niet! Of hij daar goed aan doet weet ik niet. Alonso heeft een sterke wil en dito karakter. Hij is gewend geweest te zeggen wat hij wil, zonder dat hij daarvoor ‘en public’ werd afgemaakt. Bij McLaren kan dat nog wel eens een andere zaak worden. Het voordeel voor Kimi Raikkonen was dat hij überhaupt niet zo veel praatte! Het klimaat bij McLaren is natuurlijk -3 vergeleken bij de gemiddelde +18 van Renault.
In al mijn 16 jaar Formule 1 heb ik nog nooit een team meegemaakt dat zo open gebleven is, als Renault. Geen hautain gedrag, niet de garage omgedoopt tot republiek Renault en een presvertegenwoordiger waar je gewoon je interviews toegewezen kreeg en ze niet drie weken vooraf in drievoud moest indienen. Ik heb ooit beschreven dat David Coulthard in zijn eerste jaar bij Red Bull Racing bevrijd was van zijn McLaren-maatpak. Een dwangbuis van drielaags brandvrije Nomex.
In alle eerlijkheid hoop ik dat Fernando Alonso daar de ban kan breken en dat zij hem niet monddood maken. De Duitse kant van het team is altijd supergevoelig en alles moet volgens protocol. Er kan niet van afgeweken worden. Wolfgang Schattling en Norbert Haug staan bekend als Mercedes-mannen tot op het bot. Dat mag ook omdat Mercedes hun werkgever is. Het loopt fout als het daardoor soms onmogelijk is om normaal met de rijders te praten. Ze plannen interviewsessies precies op het moment dat de top drie uit de persconferentie komt. Alle tv-crews moeten in een gezamenlijk moment hun quotes zien te halen en even twee minuten apart met een coureur voor een historisch feitje is al heel lastig.
Alonso op het strand zal wellicht meer moeten denken aan zijn strategie binnen het team dan wat te doen op de baan, daar heeft hij bewezen dat hij de top kan zijn. Nu gaan het om zijn vrijheid van meningsuiting bij het team: zeggen wat hij wil, wanneer hij wil. Ik hoop dat hij daar volgend jaar ook de top kan zijn.
Groeten,
Ollie
