Max Verstappen is bezig aan zijn tiende jaar in de Formule 1. Red Bulls drievoudig wereldkampioen heeft de sport in Nederland een enorme impuls gegeven. FORMULE 1 Magazine was bij alle races aanwezig. André Venema en Frank Woestenburg gaan terug in de tijd met een top-10 van bijzondere Max-momenten in de F1. Vandaag Frank met deel 6: Max’ historische machtsgreep in Barcelona.

“Yo hee, Yo hoo, Yo fucking hell wat bizar.” De emoties in de stem zijn hoorbaar als Olav Mol vanuit zijn commentaarpositie Max Verstappen als winnaar over de streep ziet gaan. Op die vijftiende mei 2016 blijft ook in het mediacentrum van Circuit de Catalunya niemand onberoerd door het huzarenstukje van Verstappen, op dat moment 18 jaar en 228 dagen oud.

In het mediacentrum zitten honderden journalisten. Onder hen slechts een handvol Nederlanders. Het GP-debuut van Max Verstappen voor Red Bull als vervanger van de Rus Daniil Kvyat is groot nieuws in de Formule 1 en ook in Nederland, maar de sport is nog niet zo groot dat alle media meteen een verslaggever naar Barcelona hebben gestuurd.

Kvyat heeft twee weken voor Barcelona bij zijn thuisrace in Sochi zijn laatste restje krediet binnen het team verspeeld met een hachelijke actie, waarbij hij de Ferrari van Sebastian Vettel ‘torpedeerde’. Het is voor de teamleiding van Red Bull de spreekwoordelijke druppel. Kvyat krijgt daags na de race het beruchte telefoontje van Helmut Marko. Hij wordt teruggezet naar Scuderia Toro Rosso, Max Verstappen maakt de omgekeerde route.

Kvyat en Max Verstappen in Barcelona op persconferentie

Op de donderdag in Barcelona, drie dagen voor de race, zien Kvyat en Verstappen elkaar voor het eerst sinds de ‘swap‘. Ze zijn door de FIA allebei uitgenodigd om aan te schuiven voor de traditionele persconferentie, naast elkaar nota bene. Het is een wat ongemakkelijk tafereel. Bij Kvyat kan er geen lachje af, Verstappen daarentegen vertelt dat hij gelukkig is met de kans die hem wordt geboden.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Daniil Kvyat en Max Verstappen bij de persconferentie voor de race in Barcelona 2016 (Motorsport Images)

Op zondag zit ik tijdens de race naast Ivo op den Camp, een alom gerespecteerd journalist van De Limburger en waarschijnlijk de enige persoon in de paddock, die in 1997 een kaartje van de familie Verstappen ontving vanwege van de geboorte van Max Emilian. ‘Als er geen gekke dingen meer gebeuren, gaat hij gewoon de race winnen’, zeggen we al vroeg in de race tegen elkaar. Lewis Hamilton en Nico Rosberg hebben elkaar al in de eerste bocht geëlimineerd en de bandenstrategie van Verstappen – een tweestopper – lijkt gunstig uit te pakken.

Lees ook: 10 jaar Max: Trots op handen aan het stuur in Monaco 2015

In de slotfase van de race houdt hij vervolgens rondenlang koelbloedig de Ferrari van Kimi Räikkönen achter zich. En dus schrijft hij na 66 ronden en 1.14,40,017 uur sportgeschiedenis, als jongste F1-winnaar ooit en eerste Nederlander bovendien. In het mediacentrum wordt spontaan geapplaudiseerd. Ivo en ik klappen even mee, slaan elkaar kort op de schouder en vervolgens gaan we snel zitten. Er moet getikt worden. En veel ook.

Een engineer met tranen over zijn wangen

In de paddock verzamel je als verslaggever na iedere race zoveel mogelijk reacties en doe je indrukken op die je voor je verhalen kunt gebruiken. In Barcelona verzamelt alles en iedereen zich voor de ruimte van Red Bull. De emoties bij Raymond Vermeulen en Jos Verstappen, maar ook bij veel anderen binnen het team zijn prachtig om te zien. Een stoere engineer van Red Bull staat een beetje verbouwereerd voor zich uit te staren, terwijl de tranen over zijn wangen lopen. Dit is een dag dat het mag.

10 jaar Max: No! Een Verstappen gaat niet vrijwillig aan de kant

Als ik laat op de avond (of was het vroeg in de ochtend?) in mijn hotelkamer in bed ligt, duurt het nog een tijd voordat ik daadwerkelijk in slaap val. In mijn gedachten komt alles wat er die dag op het circuit gebeurd is, nog een keer voorbij.

Succes moet je vieren, weet Max Verstappen

De volgende ochend ben ik alweer vroeg op het circuit. Ik heb een afspraak met Max Verstappen voor een follow-upverhaal. Zittend achter een cappuccino in de hospitalityruimte van Red Bull zie ik hem verderop naar een paar mannen van het team lopen, die de boel aan het opruimen zijn. Hij geeft iedereen een hand om te bedanken voor hun support. Hij is de man in de schijnwerpers, maar ze hebben het samen gedaan, wil hij er maar mee zeggen. Mooi dat een debutant van achttien zich dat al realiseert, realiseer ik me.

Even later schuift hij aan voor het interview. Net als ondergetekende met kleine oogjes trouwens. Ook Max Verstappen heeft de voorbije nacht in Barcelona weinig geslapen. Succes moet je vieren, weet hij.