Rob Kamphues pleit hartstochtelijk voor de rentree van een tweede bandenleverancier in de Formule 1. Het zou volgens hem tot minder voorspelbaarheid leiden. Terug naar de bandenoorlog?
Ik word soms zo moe van die oude knakkers die vinden dat je vloekt in de kerk als je zegt dat de Formule 1 op dit moment een beetje saai is. ‘Dat hoort er nu eenmaal bij’, zeggen ze, ‘in de tijd van Schumacher was het niet anders.’ Meestal meteen gevolgd door ‘En als jij het saai vindt heb je er geen verstand van.’
Prima, dan heb ik er maar geen verstand van. Maar toen Schumi drie keer achter elkaar wereldkampioen was geworden ben ik op zondag toch echt iets anders gaan doen en met mij een heleboel andere mensen. Ik durf te wedden dat de Amerikaanse eigenaren van de sport zoiets vast niet willen riskeren.
Bovendien denk ik dat die oude knakkers de feiten niet goed op een rijtje hebben. In de tijd van Schumacher was de uitslag namelijk echt minder voorspelbaar dan nu. Feiten? Hier komen ze: Schumacher werd van 2000 tot 2005 vijf keer achter elkaar wereldkampioen, zeg maar een beetje hetzelfde als waar we nu met Max op af stevenen. Maar van de 85 wedstrijden die er werden verreden won hij er in die jaren maar 48. Dat is iets meer dan de helft. Max won tussen 2021 en 2023 44 van de 66 races, oftewel twee derde en als het nog twee jaar doorgaat zoals het nu gaat, komt hij op het onwaarschijnlijke winstpercentage van 75 procent uit. Dat is toch echt een stuk voorspelbaarder.
Vielen auto’s vroeger vaker uit zul je denken? Nee hoor, tussen de Grand Prix van Duitsland in 2001 en die van Brazilië in 2003 viel Schumacher niet een keer uit. Toch versloegen in die tussenliggende Grands Prix McLaren, Williams en Renault hem elf keer en pakte Fisichella een overwinninkje mee in een Jordan. In vergelijking met de huidige Formule 1? In 2021 wonnen naast Red Bull nog drie andere merken, een jaar later nog twee en vorig jaar pakte alleen Ferrari een wedstrijdje mee.
‘De uitslag was in de tijd van Schumi echt minder voorspelbaar dan nu’
In 2003 wonnen bovendien liefst acht verschillende coureurs een wedstrijd in de Formule 1. Acht! Noem er nu eens acht op waarbij je niet van je stoel valt van het lachen als dat gebeurt! Naast Sainz, Pérez en Leclerc moeten Norris en Piastri allemaal een keer het hoogste trapje van het podium bestijgen. En als Mercedes doorgaat zoals het nu aanrommelt, hangt het van Alonso en Lance Stroll af of we acht verschillende winnaars krijgen. Stroll die een Grand Prix wint… Hoeveel stortbuien moeten er dan wel niet vallen op plekken waar hij toevallig net niet rijdt?!
Als de betrouwbaarheid van de auto’s niet de reden was, wat was dan wel het grootste verschil tussen toen en nu? Heel simpel: de banden! Aan het begin van deze eeuw reed de helft van het veld op Bridgestones en de andere helft op Michelins. De ene keer zat dus de ene helft van het veld goed en de andere keer de andere helft. Resultaat: je had altijd een tweestrijd in een kampioenschap!
Dus Michelin, Goodyear, Bridgestone, Firestone, Hankook, Continental, Toyo, Dunlop, Vredestein, Uniroyal, Yokohama en Kuhmo voor mijn part, red ons! Overtuig de FIA ervan dat we vanaf 2026 weer minstens twee bandenmerken nodig hebben. En ouwe knakkers die alles bij het oude willen houden: in de eerste officiële Formule-1-race stonden de auto’s op vijf verschillende bandenmerken.
Vijf!
Deze column komt uit de nieuwste editie van FORMULE 1 Magazine dat nu in de winkel ligt.
