Wat neem je mee voor thuis? Een ‘ik was in Australië t-shirt’? Een rugzak in de vorm van een koala? Wees liever origineel!Tussen de Grand Prix’ van Australië en Maleisië besloten fotograaf Peter en ik een paar dagen door de staat Victoria te toeren. Als Formule 1-pers vliegen we weliswaar de hele wereld over, maar meestal zien we van het land niet veel meer dan het hotel, het circuit en het vliegveld. Zonde, want Australië is prachtig en wie weet of je er ooit nog eens terug komt.

Op maandag na de race toog uw duo kwiek en monter naar de lokale autoverhuur in Melbourne, om een vette kar te scoren waarmee we drie dagen over de Great Ocean Road wilden rijden. Deze weg loopt honderden kilometers langs de kust en wordt omschreven als een van de mooiste wegen ter wereld.

Onze plannen om een gepimpte hotrod, een cabrio of een Amerikaanse slee te huren liepen stuk op budgettaire bezwaren. In plaats daarvan moesten we ons tevreden stellen met een Hyundai Getz. Er was er nog maar eentje, een zachtgele, zodat we gedoemd waren ons voort te bewegen in de lulligste auto die in heel Australië verkrijgbaar was.

Snel zouden we dus niet gaan, maar dat hoefde ook niet. Het schitterende Australische landschap trok in een loom tempo aan ons voorbij, de weg was vrijwel uitgestorven en het aantal mensen dat ons uitlachte om onze zachtgele Japanner was op de vingers van een hand te tellen.

Terwijl ik nadacht over een leuk souvenir voor thuis zag ik in de achteruitkijkspiegel de zwaailichten van een politiewagen opdoemen. ‘Vast op weg naar een ongeluk, ik zal hem maar voorbijlaten’, zei ik tegen Peter.

Toen de politiewagen vlak voor mijn neus stopte begon te dagen dat er wellicht iets aan de hand was. De Landrover-politiewagen torende hoog uit boven onze kleine Hyundai.

Dankzij mijn uitgebreide kennis van matige tot zeer slechte Amerikaanse films had ik de openingszin al paraat. ,,Good afternoon, officer. Is there a problem?” Ik bleek een basisschool te hebben gepasseerd met een duizelingwekkende 68 kilometer per uur. ,,Naar de Grand Prix geweest? Daar rijden ze zeker niet met dit soort autootjes”, grapte de agent, wijzend op onze Getz. ,,Het gebeurt niet vaak dat we zoiets aanhouden voor snelheidsovertredingen.”

Een kwartiertje later was alles afgehandeld en konden we onze weg vervolgen. En het souvenir was inmiddels ook voorzien.

Een maand rij-ontzegging in Australie en een dikke boete.

Leuk om thuis te laten zien.