De kans is groot dat Max Verstappen zondag al na een minuut of tien racen weer ‘gewoon’ in de top zes rondrijdt. Zo groot is aan de ene kant het verschil tussen de drie topteams (Mercedes, Ferrari en Red Bull) en zijn tegelijkertijd zijn inhaaltalenten. Dat hij die weer eens kan etaleren, is het enige positieve na een mislukte kwalificatie in Canada.

Toegegeven, op basis van bovenstaande – en veronderstellende dat Verstappen niet in de eerste bocht of ronde in de problemen komt –  doet die mislukte kwalificatie in Montréal er niet eens zo erg toe. Dat de Nederlander zijn team in bescherming nam, tekent de ‘verder volwassen geworden Verstappen’, zoals teambaas Christian Horner hem laatst bestempelde. Anderzijds valt zeker te stellen dat het niet ‘gewoon pech’ was, zoals Verstappen tegenover Ziggo Sport stelde. (En ja, ‘achteraf is het makkelijk praten’, zoals hijzelf nog later nog zei.)

Het plan om te pogen op medium-banden door Q2 te komen en daar zodoende de race op te mogen starten, was hoe dan ook logisch. Ook Ferrari en Mercedes opteerden hiervoor, maar dan met succes. Bij Red Bull ging het fout door verkeer en balansproblemen, én natuurlijk die crash van Kevin Magnussen die Q2 op het eind stillegde, zodat Verstappen zijn laatste poging om dan maar op een setje softs erdoor te komen niet kon afmaken. Op alle drie de obstakels had Red Bull kunnen – misschien wel moeten – inspelen.

Lees ook: Verstappen klaar na Q2: ‘Gewoon pech’

Balansproblemen
De mediums waren geen onbekende banden voor Verstappen: hij had er in VT1 en VT3 al op gereden. Daar komt echter gelijk een kanttekening bij, en dat is dat VT1 zowel door het tijdstip (’s ochtends, tegenover ’s middags voor de kwalificatie) en hoe stoffig de baan in die sessie was, moeilijk representatief te noemen valt. Zeker gezien hoe het circuit van sessie-op-sessie en zelfs van run-op-run grip ‘ontwikkelde’ door verder op temperatuur en ingerubberd te geraken. Dat is toch ook weer een lastige variabele voor de rekenmodellen.

Verstappen had in Q2 verder ‘geen grip’ op de mediums, zo klaagde hij over de radio. Dat Red Bull teamgenoot Pierre Gasly wél gelijk op softs zette, is wellicht ook een kleine hint dat zelfs het team nog met wat vraagtekens zat over de eigen performance op de banden, en de pace van de rest van de coureurs.

Natuurlijk, Gasly is dit jaar geen partij voor Verstappen en Red Bull liet het eerder dit seizoen al na een afwijkende kwalificatiestrategie met Gasly te proberen om hem geen onnodige druk op te leggen, maar de Fransman zat in VT2 vóór en in VT3 pal achter Verstappen. Daar waren redenen voor: Verstappen verloor tijd in VT2 na het raken van The Wall en in VT3 was hij volgens Horner ‘niet tot een vrije ronde gekomen’ – maar juist dat hadden redenen moeten zijn om niet in Q2 tot het laatste moment te wachten met Verstappens greep naar zachte banden.

Verkeersdrukte
Waar een gewaarschuwd mens gewoonlijk voor twee telt, ging het ‘managen’ van het verkeer (ofwel het vinden van gaten daar tussen) mis bij de Bulls in Q2, en vooral daar is geen excuus voor. Maar wel een precedent.

In China werd Verstappen in de slotseconden van de kwalificatie al eens ‘gepiepeld’ door Sebastian Vettel en de Renaults die hem passeerden, maar dat kwam omdat Red Bull de Nederlander niet had geïnformeerd hoe weinig tellen er nog op de klok stonden. Hij kwam daarna niet op tijd over de streep voor nog een rondje. In Monaco beklaagde Verstappen zich eveneens over verkeer (in de persoon van Daniel Ricciardo) tijdens het opwarmen voor zijn beslissende kwalificatie-run.

In Q2 in Canada kwam Verstappen bij beide pogingen op mediums de nodige collega’s tegen op zijn pad. Maar door voor zijn tweede run sowieso weer op mediums te gaan, namen ze in tegenstelling tot Mercedes en Ferrari al een ingecalculeerd risico. Mercedes en Ferrari gingen ook weer voor de gele banden, maar waren al veilig. Verstappen zat na z’n eerste poging daarentegen een halve seconde achter Sebastian Vettel, terwijl de nummer elf uit Q1 maar op acht tienden was geëindigd en het veld in Q2 doorgaans eerder verder ín dan uit elkaar schuift.

Crashkans
Over kansen en risico’s gesproken: de kans op een crash is er op het Circuit Gilles Villeneuve altijd nét wat meer dan op een gemiddelde andere baan, dat hoort elk team te weten. En die crash kwam, maar Red Bull had daar, erkende Verstappen, níét op gerekend. “We hadden voor één ronde gekozen”, vertelde hij Ziggo, “je verwacht niet dat iemand in de muur knalt.”

Je verwacht het niet, nee, maar moet er wel op rekenen. En dus ging het operationeel niet voor de eerste keer fout bij Red Bull. Pijnlijk. Zeker in een jaar waarin het zoals Verstappen al aangaf een auto heeft die qua grip minder is dan die van vorig seizoen. En een motor die nog zeker niet op het niveau van Mercedes en Ferrari zit.

Dat je dan gokt, is logisch. Het pakt net zo vaak goed uit voor Red Bull. Maar nu speelde het dubbel of niets op een circuit waarvan het op voorhand wist dat het niet haar sterkste is. En van ‘gewoon pech’ kan het daarbij niet spreken. Wel van dingen die zwaar kunnen gaan wegen zodra Red Bull het wél op de rit heeft.

Lees ook: Max Verstappen: ‘Andere auto, andere motor, andere tijden’

Het geluk bij een ongeluk is nu bovendien dat Verstappen door zijn Q2-exit vrije bandenkeuze heeft – dus op harde of medium-banden kan starten. Tel er nog een meevaller bij op in de vorm van twee plekken winst op de grid door straffen van anderen, en het valt allemaal wel mee. Maar dat is dan wel weer ‘gewoon geluk’.